Νικολέττα Ράλλη – Δείχνει πίσω όψη και κοιτάει τον γκρι ουρανό…

Η Νικολέττα Ράλλη αρέσκεται σε ελκυστικές φωτογραφίες, δεν το κρύβει και αυτό μόνο κακό δεν είναι. 

Αυτή τη φορά αποφάσισε να “κεράσει” πίσω όψη και να κοιτά τον γκρι ουρανό…

για τα μάτια μας και μόνο…

Πηγή; nassosblog.gr

Το λάθος στο μαγείρεμα των αυγών που βλάπτει την υγεία

Παρόλο που το μαγείρεμα των αυγών κάνει ορισμένα θρεπτικά συστατικά πιο εύπεπτα, μπορεί να βλάψει άλλα.

Το μαγείρεμα των αυγών τα καθιστά ασφαλέστερα για κατανάλωση και κάνει επίσης ορισμένα από τα θρεπτικά συστατικά τους πιο εύπεπτα.

Ένα παράδειγμα είναι η πρωτεΐνη των αυγών, για την οποία μελέτες έχουν δείξει ότι γίνεται πιο εύπεπτη όταν θερμαίνεται .

Πιο συγκεκριμένα, μια μελέτη διαπίστωσε ότι ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί να εκμεταλλευτεί το 91% της πρωτεΐνης από τα μαγειρεμένα αυγά, σε σύγκριση με μόνο το 51% από τα ωμά. Αυτή η αλλαγή στην πεπτικότητα οφείλεται στο ότι η θερμότητα προκαλεί δομικές αλλαγές στις πρωτεΐνες του αυγού.

Στα ωμά αυγά, οι μεγάλες πρωτεϊνικές ενώσεις διαχωρίζονται η μία από την άλλη και συσπειρώνονται σε πολύπλοκες, συστρεφόμενες δομές. Όταν οι πρωτεΐνες μαγειρεύονται, όμως, η θερμότητα σπάει τους ασθενείς δεσμούς που τις συγκρατούν στο σχήμα τους. Στη συνέχεια, οι πρωτεΐνες σχηματίζουν νέους δεσμούς με άλλες πρωτεΐνες γύρω τους. Αυτοί οι νέοι δεσμοί στο μαγειρεμένο αυγό είναι πιο εύπεπτοι για το σώμα σας.

Μπορείτε να δείτε αυτές τις αλλαγές να συμβαίνουν καθώς το ασπράδι και ο κρόκος του αυγού μετατρέπονται από παχύ ζελέ σε ελαστικό και σταθερό.

Η πρωτεΐνη στα ωμά αυγά μπορεί επίσης να επηρεάσει τη διαθεσιμότητα του μικροθρεπτικού συστατικού βιοτίνη. Τα αυγά αποτελούν καλή πηγή βιοτίνης, η οποία είναι ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό που χρησιμοποιείται στο μεταβολισμό των λιπών και των σακχάρων. Είναι επίσης γνωστή ως βιταμίνη Β7 ή βιταμίνη Η.

Στα ωμά αυγά, μια πρωτεΐνη στο ασπράδι του αυγού που ονομάζεται αβιδίνη δεσμεύει τη βιοτίνη, καθιστώντας την μη διαθέσιμη για τον οργανισμό σας. Ωστόσο, όταν τα αυγά μαγειρεύονται, η θερμότητα προκαλεί δομικές αλλαγές στην αβιδίνη, καθιστώντας την λιγότερο αποτελεσματική στη δέσμευση της βιοτίνης. Αυτό καθιστά τη βιοτίνη ευκολότερη στην απορρόφηση.

Πού κάνει κακό το μαγείρεμα του αυγού;

Από την άλλη πλευρά όμως, μια μελέτη διαπίστωσε ότι το μαγείρεμα των αυγών μείωσε την περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη Α κατά περίπου 17-20%, ενώ πολλές πηγές μαρτυρούν πως το μαγείρεμα μπορεί επίσης να μειώσει σημαντικά τον αριθμό των αντιοξειδωτικών στα αυγά.

Μια μελέτη διαπίστωσε ότι οι συνήθεις μέθοδοι μαγειρέματος - συμπεριλαμβανομένου του βρασμού και του τηγανίσματος των αυγών - μείωσαν τον αριθμό ορισμένων αντιοξειδωτικών κατά 6 έως 18%.

Συνολικά, έχει αποδειχθεί ότι οι μικρότεροι χρόνοι μαγειρέματος (ακόμη και σε υψηλές θερμοκρασίες) διατηρούν «ζωντανά» περισσότερα θρεπτικά συστατικά.

Για παράδειγμα, έρευνες έχουν δείξει ότι όταν τα αυγά ψήνονται για 40 λεπτά, μπορεί να χάσουν έως και το 61% της βιταμίνης D, σε σύγκριση με το 18% όταν τηγανίζονται ή βράζονται για μικρότερο χρονικό διάστημα.

Το μαγείρεμα σε υψηλή θερμοκρασία οξειδώνει τη χοληστερόλη

Οι κρόκοι των αυγών έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη.

Πιο συγκεκριμένα, ένα μεγάλο αυγό περιέχει περίπου 212 mg χοληστερόλης, δηλαδή το 71% της συνιστώμενης πρόσληψης των 300 mg ημερησίως. Σημειώνεται πως δεν υπάρχει πλέον κανένα συνιστώμενο ανώτατο όριο ημερήσιας πρόσληψης χοληστερόλης στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, όταν τα αυγά μαγειρεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες, η χοληστερόλη σε αυτά μπορεί να οξειδωθεί και να παράγει ενώσεις γνωστές ως οξυστερόλες.

Γιατί προκαλεί ανησυχία αυτό το γεγονός; Μα γιατί η οξειδωμένη χοληστερόλη και οι οξυστερόλες στο αίμα έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Τα τρόφιμα που περιέχουν οξειδωμένη χοληστερόλη και οξυστερόλες θεωρείται ότι συμβάλλουν στα επίπεδα των εν λόγω ενώσεων στο αίμα, ενώ οι κύριες διατροφικές πηγές οξειδωμένης χοληστερόλης μπορεί να είναι τα τηγανητά τρόφιμα του εμπορίου, όπως το τηγανητό κοτόπουλο, τα ψάρια και οι τηγανητές πατάτες.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η χοληστερόλη που οξειδώνεται στο σώμα θεωρείται πιο επιβλαβής από την οξειδωμένη χοληστερόλη που τρώμε.

Μην ξεχνάτε όμως: Oι μελέτες δεν έχουν δείξει σχέση μεταξύ της κατανάλωσης αυγών και αυξημένου κινδύνου καρδιακών παθήσεων σε υγιείς ανθρώπους!

Πηγή: Healthline

Δυσάρεστες ειδήσεις για τον καφέ - Γιατί θα πάρει την ανιούσα η τιμή του

«Πικρός» αναμένεται να είναι ο καφές αμέσως μετά το Πάσχα καθώς η τιμή του αναμένεται να πάρει την ανιούσα λόγω των οικονομικών εξελίξεων σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι λάτρεις του καφέ αναμένεται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να απολαύσουν το αγαπημένο τους ρόφημα καθώς αναμένονται σημαντικές ανατιμήσεις στην αγορά που θα συμπαρασύρουν και το κόστος του καφέ. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις οι ανατιμήσεις που θα αγγίξουν το 15% έως και το 20%, θα επηρεάσουν την τιμή του καφέ, τόσο στα ράφια των σούπερ μάρκετ όσο και στα καταστήματα εστίασης.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΡΤ, αυτές οι αυξήσεις στην χονδρική τιμή του καφέ θα αντικατοπτριστούν και στις τιμές λιανικής, καθώς εταιρείες που επεξεργάζονται και διακινούν καφέ δηλώνουν αδυναμία να τις απορροφήσουν. Προβλέπεται ότι οι τιμές στα καφεκοπτεία θα αυξηθούν από 19 ευρώ με 20 ευρώ το κιλό σε 21 ευρώ με 23 ευρώ μετά το Πάσχα, έναντι των τιμών του Απριλίου του 2024.

Καφές: Πόσο θα αυξηθεί η τιμή του μετά το Πάσχα και γιατί

Εκτιμήσεις αγοράς υποδηλώνουν ότι οι αυξήσεις αυτές δεν θα επηρεάσουν μόνο τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αλλά και τα καταστήματα εστίασης. Συγκεκριμένα, η τιμή του εσπρέσο στα καταστήματα εστίασης μπορεί να αυξηθεί από τα 2 ευρώ που είναι σήμερα σε 2,2 ευρώ έως 2,4 ευρώ τον Ιούνιο, ενώ οι κάψουλες στα ράφια των σούπερ μάρκετ μπορεί να ξεπεράσουν τα 5 ευρώ, από τα 4,58 ευρώ που είναι σήμερα.

Οι εταιρείες εμπορίας καφέ ζητούν απαλλαγή από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, καθώς θεωρούν ότι αυτός επιβαρύνει την τιμή του καφέ κατά 50%.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Καφέ, Αναστάσιος Γιαγκόγλου, επισήμανε ότι οι αυξήσεις οφείλονται στην μειωμένη παραγωγή καφέ στο Βιετνάμ, το οποίο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγός χώρα καφέ στον κόσμο. Αυτή η ελλιπής παραγωγή έχει οδηγήσει σε αύξηση της τάξεως του 50% στην ποικιλία Robusta, επηρεάζοντας επίσης την τιμή της ποικιλίας Arabica.

Οι χρηματιστηριακές τιμές της ποικιλίας Robusta έχουν αυξηθεί από 2.689 δολάρια τον τόνο τον Ιανουάριο του 2024 σε 4.500 δολάρια τον τόνο τον Μάιο του 2024, ενώ η ποικιλία Arabica έχει αυξηθεί από 162,92 σεντς/λίβρα τον Φεβρουάριο σε 220 σεντς/λίβρα τον Μάιο.

Βασιλική Τρουφάκου: Με ολόσωμο μαγιό σε προχωρημένη εγκυμοσύνη – Οι φωτογραφίες από τις διακοπές της

Αντίστροφα μετρά τις εβδομάδες η Βασιλική Τρουφάκου για να μπει στο μαιευτήριο να φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί.

Η γνωστή ηθοποιός, όπως αποκάλυψε, περιμένει αγοράκι, έχοντας στο πλευρό της τα αγαπημένα της πρόσωπα σε αυτή την ιδιαίτερη περίοδο της ζωής της. 

«Κρατάω μια αισιοδοξία, ότι θα είναι ωραία. Το βιώνω εύκολα, σε σημείο που το ξεχνάω, και το ξεχνάνε και οι δίπλα μου, κι αυτό δεν είναι καλό, θέλει μια προσοχή παραπάνω», δήλωσε η Βασιλική Τρουφάκου για την εγκυμοσύνη της σε πρόσφατη συνέντευξή της στο «Χαμογέλα και Πάλι».

Η γνωστή ηθοποιός ταξίδεψε στην Εύβοια όπου και πέρασε τις φετινές διακοπές του Πάσχα. Η Βασιλική Τρουφάκου φόρεσε το μαγιό της και πόζαρε μπροστά στην πισίνα αλλά και στην παραλία στην οποία βρέθηκε στη συνέχεια για να κάνει το πρώτο της μπάνιο ως εγκυμονούσα.

Δες τις φωτογραφίες:

Τα συγκινητικά γενέθλια Ντόρας - Τι έγραφε το βραχιολάκι που δώρισε στους καλεσμένους της

 Παρόντες η οικογένειά της, συγγενικά της πρόσωπα και οι στενοί της φίλοι και συνεργάτες - Δεν παρέστη ο Κυριάκος...

Με τα συγγενικά της πρόσωπα και εκλεκτούς της φίλους και συνεργάτες πέρασε τα 70ά γενέθλιά της η Ντόρα Μπακογιάννη το βράδυ της Δευτέρας στο σπίτι της στα Χανιά.

Ακομπλεξάριστη η πρώην υπουργός δεν δίστασε μάλιστα να χαρίσει σε όλους τους καλεσμένους της ένα βραχιολάκι, που πάνω έγραφε «Ντόρα 70»!

Έσβησε, μάλιστα, την τούρτα των γενεθλίων της μέσα σε πολύ συγκινητική ατμόσφαιρα, ενώ επέλεξε να μην υπάρχει ούτε ένας φωτογράφος στην αίθουσα. Έτσι, όποιες φωτογραφίες υπάρχουν είναι από κινητά, όσοι ...τόλμησαν και τράβηξαν!

Μεταξύ των παρόντων όλα της τα εγγόνια, ο γιος της Κώστας Μπακογιάννης και η κόρη της Αλεξία, ελάχιστοι πολιτικοί (οι στενοί της φίλοι), ο σύζυγός της Ισίδωρος Κούβελος, αλλά και κάποιοι -ελάχιστοι- επιχειρηματίες, επίσης φίλοι της.

Στα γενέθλια, πάντως, δεν παρεβρέθη ο πρωθυπουργός και αδερφός της Κυριάκος Μητσοτάκης, που με τη σύζυγό του Μαρέβα πέρασαν το Πάσχα στο εξοχικό τους στην Τήνο.

Κατά τα λοιπά η Ντόρα θα συνεχίσει ως απλός βουλευτής την πολιτική της καριέρα, πιθανότατα και με ευρύτερες παρεμβάσεις, ενώ θα συνεχίσει τη διεθνή της δράση και ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

dnews.gr

H ασθένεια που «τρομάζει» το ECDC και χτυπάει κυρίως βρέφη

Καμπανάκι από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων μετά την κατακόρυφη άνοδο των κρουσμάτων κοκκύτη.

Εκρηξη των κρουσμάτων κοκκύτη σημειώθηκε στην Ευρώπη το 2023 και τους τρεις πρώτους μήνες του 2024, με δεκαπλάσιο αριθμό περιπτώσεων σε σχέση με τα προηγούμενα δύο χρόνια, σύμφωνα με το ECDC. Η μόλυνση απειλεί περισσότερα τα βρέφη σε 17 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Συνολικά σχεδόν 60.000 κρούσματα κοκκύτη αναφέρθηκαν στις χώρες της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου από τον Ιανουάριο του 2023 ως τον Απρίλιο του 2024, ανακοίνωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων.

Το ίδιο διάστημα έχουν καταγραφεί 19 θάνατοι από την ασθένεια , 11 παιδιά και 8 ηλικιωμένοι, πρόσθεσε η ίδια πηγή.

Κίνδυνος για μωρά και ηλικιωμένους

Ο κοκκύτης είναι μια βακτηριακή μόλυνση που επηρεάζει τους πνεύμονες και τους αεραγωγούς και είναι ενδημική στην Ευρώπη. Προλαμβάνεται μέσω του εμβολιασμού, ενώ μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη για τα μωρά και τους ηλικιωμένους.

Μεγαλύτερες επιδημίες κοκκύτη είναι αναμενόμενες κάθε 3 με 5 χρόνια ακόμη και σε χώρες με μεγάλη εμβολιαστική κάλυψη, επεσήμανε το ECDC, αν και η μικρή μείωση στα ποσοστά εμβολιασμού στη διάρκεια της πανδημίας covid-19 ενδέχεται να συνέβαλε στην αύξηση των κρουσμάτων που παρατηρείται αυτή την περίοδο.

Η εξάπλωση του κοκκύτη ήταν επίσης χαμηλή στη διάρκεια της πανδημίας, λόγω των περιορισμών στις μετακινήσεις, γεγονός που κάνει την αύξηση να μοιάζει ακόμη μεγαλύτερη.

Οπως αναφέρει η έκθεση, τα βρέφη (ηλικίας <1 έτους) είχαν την υψηλότερη επίπτωση κοκκύτη που αναφέρθηκε στις χώρες της ΕΕ/ΕΟΧ.

Το 2023-24, παρατηρήθηκε αύξηση των κρουσμάτων μεταξύ των βρεφών, όπως και στις ηλικίες 10-14 και 15-19 ετών. Σε μικρότερο βαθμό αυξήθηκαν τα κρούσματα στις ηλικίες 5-9 και 1-4 ετών.

Το 2023-24, τα βρέφη αντιπροσώπευαν σε 17 χώρες - μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα - την ηλικιακή ομάδα που χτυπήθηκε περισσότερο από τον κοκκύτη (Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Κύπρος, Εσθονία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λιθουανία, Μάλτα, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σουηδία, Σλοβακία).

Ιστορικά υψηλός ο αριθμός των νέων κρουσμάτων

Ωστόσο ο αριθμός των κρουσμάτων που εντοπίζονται τους τελευταίους μήνες είναι ιστορικά υψηλός. Τους πρώτους τρεις μήνες του 2024 έχουν καταγραφεί όσα κρούσματα καταγράφονταν κατά μέσο όρο ετησίως από το 2012 ως το 2019.

«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι διακυβεύονται ζωές, κυρίως των μικρών. Τα εμβόλια κατά του κοκκύτη έχουν αποδειχθεί ασφαλή και αποτελεσματικά», τόνισε η Άντρεα Άμον, διευθύντρια του ECDC.

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν εντάξει το εμβόλιο κατά του κοκκύτη στο εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού των παιδιών, ενώ κάποιες εμβολιάζουν και τις έγκυες.

Το ECDC τόνισε ότι οι εθνικές αρχές σε μερικές χώρες θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να κάνουν αναμνηστικά εμβόλια σε μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά ή και σε ενήλικες, καθώς η ανοσία από το εμβόλιο μπορεί να εξασθενίσει με τον καιρό.

Θάνατοι

Μεταξύ 2011-2022, αναφέρθηκαν συνολικά 103 θάνατοι, εκ των οποίων οι 69 (67%) αφορούσαν βρέφη και οι 25 (24%) ενήλικες ηλικίας 60 ετών και άνω. Κατά την περίοδο μεταξύ Ιανουαρίου 2023 και Απριλίου 2024, έχουν καταγραφεί συνολικά 19 θάνατοι.

Συγκεκριμένα, αναφέρθηκαν: 11 (58%) σε βρέφη και οκτώ (42%) σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας (60+ ετών).

Ο αριθμός των θανάτων ανά ηλικία ομάδα μεταβλήθηκε μεταξύ του 2011 και του 2024.

Πότε κλείνουν τα νηπιαγωγεία και σχολεία λόγω αφρικανικής σκόνης - Νέα απόφαση

Νέα απόφαση αναφέρεται στα μέτρα για τις ευάλωτες ομάδες ενόψει της νέας εισβολής αφρικανικής σκόνης στη χώρα. Σε ποιες περιπτώσεις κλείνουν νηπιαγωγεία και σχολεία.

Το Υπουργείο Υγείας, σε συνέχεια των πρόσφατων μετεωρολογικών προγνώσεων αναφορικά με εκδήλωση φαινομένων μεταφοράς αφρικανικής σκόνης από αύριο 9/5/2024, εξέδωσε τη Δ1δ/ΓΠοικ. 25498/8.5.2024 εγκύκλιο με θέμα: «Προστασία της Δημόσιας Υγείας στην περίπτωση μεταφοράς αφρικανικής σκόνης».

Με την εν λόγω εγκύκλιο παρέχονται συστάσεις και γενικά μέτρα προφύλαξης της υγείας του πληθυσμού εξαιτίας της επιβάρυνσης της ποιότητας της ατμόσφαιρας. Αναλυτικότερα και όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο:

Η μεταφορά σκόνης από την έρημο Σαχάρα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της συγκέντρωσης των αιωρούμενων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα. Ανάλογα με την εκτίμηση των μέσων ημερήσιων (24ωρων) επιπέδων συγκέντρωσης των αιωρούμενων σωματιδίων, όπως ανακοινώνεται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες (Υπουργείο Περιβάλλοντος, Υπηρεσίες Περιβάλλοντος των Π.Ε. ) και για συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 50μg/m3 οι συστάσεις και τα μέτρα προστασίας του πληθυσμού έχουν ως εξής:

Διευκρινίζεται ότι για τις προτεινόμενες συστάσεις και μέτρα προστασίας του πληθυσμού για την Περιφέρεια Αττικής, το κοινό μπορεί να ενημερώνεται από την ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας ενώ για τις υπόλοιπες Περιφέρειες της χώρας η αρμοδιότητα ενημέρωσης ανήκει στον οικείο Περιφερειάρχη.

Επιπλέον συστήνεται η λήψη των ακόλουθων μέτρων προφύλαξης του πληθυσμού:

• Παραμονή σε κλειστούς χώρους. Σε περίπτωση όπου κατοικημένες περιοχές βρίσκονται εντός της ζώνης εκδήλωσης του επεισοδίου κι επηρεάζονται από την μεταφορά της σκόνης προτείνεται η ελάττωση των άσκοπων μετακινήσεων και η παραμονή σε κλειστούς χώρους χωρίς απευθείας επικοινωνία με τον εξωτερικό αέρα (κλείσιμο παραθύρων, πορτών και λοιπών διόδων αέρα προς το εσωτερικό).

• Εφόσον οι κατοικίες διαθέτουν σύστημα κλιματισμού, προτείνεται η χρήση του στη λειτουργία ανακύκλωσης του εσωτερικού αέρα, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επιβάρυνση της ποιότητας του αέρα στους εσωτερικούς χώρους. Η επιλογή εισαγωγής «φρέσκου αέρα» που παρέχεται από ορισμένα συστήματα κλιματισμού πρέπει να απενεργοποιείται κατά τη διάρκεια του επεισοδίου για να αποφευχθεί η εισροή καπνού από το εξωτερικό περιβάλλον. Επίσης, είναι απαραίτητη η σωστή συντήρηση των φίλτρων των συστημάτων κλιματισμού.

• Μείωση των πηγών ρύπανσης του εσωτερικού αέρα εντός του σπιτιού. Κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου πρέπει να αποφεύγεται το κάπνισμα στο εσωτερικό των κατοικιών, το μαγείρεμα με τη χρήση ψησταριάς, η χρήση τζακιού για ψήσιμο/μαγείρεμα/θέρμανση, η χρήση αεροζόλ και οποιασδήποτε άλλης πηγής που ενδέχεται να επιβαρύνει την ποιότητα του εσωτερικού αέρα.

Πληροφορίες σχετικά με την πρόγνωση της εξέλιξης των φαινομένων μεταφοράς σκόνης μπορούν να αναζητηθούν στη σελίδα του προγράμματος «Κοπέρνικος» της ΕΕ στον παρακάτω σύνδεσμο:

• https://atmosphere.copernicus.eu/charts/packages/cams_air_quality/

Τέλος, σημειώνεται ότι το Υπουργείο Υγείας παρακολουθεί την εξέλιξη του φαινομένου και ανάλογα με την εκτίμηση των μέσων ημερήσιων επιπέδων συγκέντρωσης των αιωρούμενων σωματιδίων, όπως αυτή αποσταλεί από το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, θα εκδώσει άμεσα συστάσεις για την προστασία του πληθυσμού , οι οποίες θα δημοσιευτούν στην ιστοσελίδα του Υπουργείου.

Το «προφητικό» κείμενο Παυλόπουλου για τη Βόρεια Μακεδονία και τις ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στην πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών

 Το επιστημονικό κείμενο του Προκόπη Παυλόπουλου για τη Συμφωνία των Πρεσπών, που γράφτηκε στις 9/11/2021, μετά την ήττα του Ζάεφ στις Αυτοδιοικητικές εκλογές.

Οι εντελώς πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην γείτονα Βόρεια Μακεδονία, οι οποίες προέκυψαν λόγω των αποτελεσμάτων των εκεί αυτοδιοικητικών εκλογών, θέτουν, από τώρα, σημαντικά ζητήματα για το μέλλον του πλήρους σεβασμού και της εξίσου πλήρους εφαρμογής, κατά το γράμμα και το πνεύμα των διατάξεών της, της Συμφωνίας των Πρεσπών, μεταξύ Ελλάδας και της τότε Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, της 17ης Ιουνίου 2018.

Α. Συγκεκριμένα, κατά τις εκλογές αυτές ηττήθηκε το κυβερνόν Κόμμα και αναδείχθηκε νικητής το «VMRO–DPMNE», ήτοι το «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα». Η άμεση υποβολή παραίτησης του πρωθυπουργού της Βόρειας Μακεδονίας και επικεφαλής του κυβερνώντος Κόμματος, Ζόραν Ζάεφ, έχει ήδη δημιουργήσει «τριγμούς» στην, ούτως ή άλλως, ισχνή και εύθραυστη κυβερνητική πλειοψηφία. «Τριγμούς», οι οποίοι δεν αποκλείεται να οδηγήσουν είτε σε νέα κυβερνητική πλειοψηφία είτε -όπερ και το πιθανότερο- σε πρόωρες εκλογές στην Βόρεια Μακεδονία. Σε αυτή την περίπτωση οι τρέχουσες εκτιμήσεις στην γείτονα χώρα αναδεικνύουν ισχυρότατο το ενδεχόμενο της επικράτησης, σε μια τέτοια νέα πλειοψηφία ή σε μια τέτοια εκλογική αναμέτρηση, του ως άνω «Δημοκρατικού Κόμματος για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα». Όμως, όπως είναι κοινώς γνωστό, το Κόμμα αυτό όχι μόνον αντιτάχθηκε σθεναρώς στην σύναψη της Συμφωνίας των Πρεσπών, αμφισβητώντας την ίδια την νομική της υπόσταση και πολλές από τις καίριας σημασίας ρυθμίσεις της. Αλλά έχει καταστήσει σαφές, «urbi et orbi», ότι ως κυβερνόν Κόμμα δεν πρόκειται να την εφαρμόσει.

Β. Υπό τα δεδομένα αυτά η Ελλάδα οφείλει από τώρα να εξετάσει κάθε προοπτική άμυνάς της αναφορικά με μια μελλοντική ευθεία αμφισβήτηση της Συνθήκης των Πρεσπών από την αντισυμβαλλόμενη πλευρά. Στο πεδίο της άμυνας αυτής εμπίπτει, φυσικά, και η προοπτική η Ελλάδα να προχωρήσει αφενός στην καταγγελία ή αποχώρηση από την Συμφωνία των Πρεσπών και, αφετέρου, στην λήξη της ισχύος της ή αναστολή της εφαρμογής της. Επιπλέον, θα τεθεί και ζήτημα ως προς τις επιπτώσεις για την προσχώρηση της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, λόγω του ότι η προσχώρηση αυτή είχε, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της σχετικής συμφωνίας, ως προϋπόθεση την σύναψη και πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Το ζήτημα όμως αυτό δεν αποτελεί αντικείμενο της σύντομης αυτής μελέτης, η οποία είναι επικεντρωμένη μόνο στο, κατά τ’ ανωτέρω, πρόβλημα που μπορεί να προκύψει λόγω ευθείας αμφισβήτησης και μη εφαρμογής, ιδίως ως προς τα ουσιώδη στοιχεία της -τα «essentialia negotii»- της Συμφωνίας των Πρεσπών εκ μέρους της Βόρειας Μακεδονίας, ύστερα από μελλοντική κυβερνητική αλλαγή. Πρέπει όμως να διευκρινισθεί εν προκειμένω, έστω και συνοπτικώς, ότι η Ελλάδα, ως Κράτος-Μέλος του ΝΑΤΟ, οφείλει ν’ αντιταχθεί, με όλα τα νόμιμα μέσα, μπροστά την προοπτική να μείνει «ανενόχλητη» η Βόρεια Μακεδονία ως μέλος του ΝΑΤΟ, έχοντας ουσιαστικά θέσει στο περιθώριο την Συμφωνία των Πρεσπών. Στο δε «ύποπτο» επιχείρημα ότι η αποβολή της Βόρειας Μακεδονίας από το ΝΑΤΟ θα μείωνε την ισχύ και το κύρος της Συμμαχίας, η Ελλάδα οφείλει ν’ απαντήσει ότι ουδέποτε αποδέχθηκε ή θ’ αποδεχθεί την, κατά ορισμένες πλευρές και απόψεις βεβαίως, δήθεν ενίσχυση του ΝΑΤΟ εις βάρος των Εθνικών της Θεμάτων και των Εθνικών της Δικαίων, σε τελική δε ανάλυση και εις βάρος του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.

Ι. Τα «essentialia negotii» της Συμφωνίας των Πρεσπών και η αμφισβήτησή τους από το «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO–DPMNE»).

Είναι αλήθεια ότι η πλειονότητα των διατάξεων της Συνθήκης των Πρεσπών, ακριβώς λόγω της περιπετειώδους «προϊστορίας» των σχετικών διαπραγματεύσεων και της κρισιμότητας των πολλαπλών και πολυσύνθετων ζητημάτων που αφορούν το ρυθμιστικό της πλαίσιο, μπορούν και πρέπει να χαρακτηρισθούν ως «ουσιώδεις». Υπό την έννοια ότι η πλήρης εφαρμογή τους, σε συνδυασμό πάντοτε και με τις λοιπές διαδικαστικού χαρακτήρα διατάξεις, ασκεί ουσιώδη επιρροή στην ολοκληρωμένη τήρησή της, κατά το γράμμα της και το πνεύμα της. Πλην όμως μεταξύ των διατάξεων τούτων υπάρχουν και ορισμένες επιμέρους ρυθμίσεις, οι οποίες κατέχουν οιονεί «υπέρτερη» θέση εντός της Συμφωνίας των Πρεσπών, αν ληφθεί υπόψη ότι, σύμφωνα και με το όλο ιστορικό της σύναψής της, στην περίπτωση που δεν είχαν συμπεριληφθεί, και μάλιστα εν συνόλω, σίγουρα δεν θα είχε ευοδωθεί το όλο εγχείρημα τόσο της κατάρτισης όσο και της μετέπειτα κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα συμβαλλόμενα Μέρη. Με άλλες λέξεις, οι προαναφερόμενες διατάξεις βεβαίως και δεν έχουν «υπέρτερη τυπική ισχύ» έναντι των άλλων. Όμως η σημασία τους εμφανίζεται πολλαπλώς βαρύνουσα, ως επηρεάζουσα καθοριστικώς την εν γένει ερμηνεία και εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών στην πράξη.

Α. Η αναθεώρηση του Συντάγματος της τότε «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και η εμπεριεχόμενη στην Συμφωνία των Πρεσπών «Ρηματική Διακοίνωση».

Από τα προαναφερόμενα «essentialia negotii» της Συμφωνίας των Πρεσπών εκτίθενται -ναι μεν ενδεικτικώς, αλλά πρωτίστως εξαιτίας τόσο της καταλυτικής τους επιρροής για την ολοκλήρωση της Συμφωνίας αυτής και την μετέπειτα εφαρμογή της, όσο και της ευθείας αμφισβήτησής τους από την τότε αντιπολίτευση στην «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας»– τα εξής δύο:

Η αναθεώρηση του Συντάγματος της τότε «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας».

Οι αλλαγές, τις οποίες θα επέφερε η Συμφωνία των Πρεσπών και στο εσωτερικό δίκαιο αλλά και ως προς την in globo διεθνή παρουσία και εκπροσώπηση της εφεξής «Βόρειας Μακεδονίας» ήταν τέτοιας έκτασης και έντασης, ώστε καθίστατο απολύτως επιβεβλημένη η ριζική αναθεώρηση του Συντάγματός της, όπως ίσχυε ως την εποχή εκείνη.

α) Αν και αυτονόητη η κατά τ’ ανωτέρω αναθεώρηση δεν έγινε δεκτή, από την αντισυμβαλλόμενη πλευρά της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», ευχερώς. Το πώς η κυβέρνησή της αντιλαμβανόταν την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών δίχως αυτή την ριζική αναθεώρηση δεν ήταν εύκολο να κατανοηθεί, αλλά μάλλον αναδείκνυε ότι βασικές έννοιες του Κράτους Δικαίου και της ιεραρχίας των κανόνων δικαίου, μ’ επικεφαλής το Σύνταγμα, δεν ήταν ακόμη πλήρως «εμπεδωμένες» στην τότε Πρώην Γκουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει και ο τρόπος, με τον οποίο -σχεδόν υπό συνθήκες κοινοβουλευτικής «παρωδίας»- έλαβαν χώρα πολλές από τις κρίσιμες σχετικές ψηφοφορίες στο Κοινοβούλιο του Κράτους αυτού. Τούτο όμως δεν σημαίνει, κατ’ ουδένα τρόπο, από πλευράς Διεθνούς Δικαίου ότι τ’ αποτελέσματα των ως άνω διαδικασιών, υφ’ οιεσδήποτε συνθήκες και αν εξελίχθηκαν, δεν δεσμεύουν εφεξής, στο ακέραιο, την Βόρεια Μακεδονία. Όλως αντιθέτως, η δέσμευσή της εν προκειμένω ήταν και παραμένει θεσμικώς και πολιτικώς πλήρης και αναντίρρητη, ιδίως σε ό,τι αφορά την διεθνή της υπόσταση.

β) Το πώς και γιατί η τότε «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» αναγκάσθηκε να κατανοήσει και να δεχθεί την ανάγκη μιας τέτοιας ριζικής αναθεώρησης αναδεικνύει μ’ ενάργεια το γεγονός ότι η σχετική δέσμευσή της κατέστη πλέον αναπόσπαστο μέρος της Συμφωνίας των Πρεσπών. Το πόσο δε η κατά τ’ ανωτέρω αναθεώρηση ανήκει στα «essentialia negotii» του περιεχομένου της προκύπτει και από το ότι η ολοκλήρωσή της συνιστούσε conditio sine qua non για την τελική κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα συμβαλλόμενα μέρη. Αυτό συνάγεται ευθέως και από την ρύθμιση του άρθρου 1 παρ. 3 περ. 4) της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία ρητώς επιβάλλει την προηγούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», για ν’ αποκτήσει διεθνή υπόσταση ως «Βόρεια Μακεδονία». Επιπλέον, κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 4 της Συμφωνίας των Πρεσπών: «δ) Το Δεύτερο Μέρος θα ξεκινήσει την διαδικασία των συνταγματικών τροποποιήσεων όπως προβλέπεται στην παρούσα Συμφωνία. ε) Το Δεύτερο Μέρος θα ολοκληρώσει in toto τις συνταγματικές τροποποιήσεις έως το τέλος του 2018». Κατά δε την περίπτωση ζ) του άρθρου 1 παρ. 4 της Συμφωνίας των Πρεσπών, η Ελλάδα συμφώνησε να την κυρώσει μόνον αφού «το Δεύτερο Μέρος γνωστοποιήσει την ολοκλήρωση των προαναφερόμενων συνταγματικών τροποποιήσεων και όλων των εσωτερικών νομικών διαδικασιών του προκειμένου να τεθεί σε ισχύ η παρούσα Συμφωνία».

Η «Ρηματική Διακοίνωση» ως προς τις σχέσεις των όρων «εθνικότητα» («nationality») και «ιθαγένεια» («citizenship») στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Αυθαίρετες νομικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις, εκ μέρους των ιθυνόντων της τότε Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας -συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, προφανώς για να κατευνάσει την «σκληροπυρηνική» αντιπολίτευση- οδήγησαν στην, πολύ πρώιμη αφού η Συμφωνία των Πρεσπών δεν είχε ακόμη ολοκληρωθεί από πλευράς κατάρτισής της σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, «ερμηνεία» ότι ο όρος «nationality», όπου χρησιμοποιείται στις διατάξεις της, σημαίνει «εθνότητα».

α) Τέτοιες νομικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις ήταν απαράδεκτες εν προκειμένω, όπως συνάγεται και εκ του ότι καθ’ όλη την διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την κατάρτιση της Συμφωνίας των Πρεσπών είχε καταστεί σαφές προς την άλλη πλευρά πως ο όρος «nationality» χρησιμοποιείται αποκλειστικώς με την έννοια του όρου «citizenship». Δηλαδή με την έννοια του όρου «ιθαγένεια» και όχι με την έννοια του όρου «εθνότητα». Και τούτο, διότι τυχόν υιοθέτηση άλλης ερμηνευτικής οδού θα μπορούσε να φθάσει ως την αναγνώριση δήθεν «μακεδονικής» εθνότητας. Κάτι το οποίο είχε, από Ελληνικής πλευράς, αποκλεισθεί, expressis verbis, ήδη κατά το στάδιο των προκαταρκτικών συζητήσεων για την εύρεση «κοινών τόπων», προκειμένου να ξεκινήσει η εν σχεδίω διατύπωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Επιπλέον, οι ίδιες ως άνω αυθαίρετες νομικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις θα μπορούσαν να καταλήξουν -με την σύμπραξη της «σκληροπυρηνικής» αντιπολίτευσης στην Βόρεια Μακεδονία, κατά την πάγια πρακτική της- μέσω της καλλιέργειας κλίματος περί δήθεν «μακεδονικής» εθνότητας, ως και στην έμμεση πλην σαφή αποδυνάμωση των διατάξεων του άρθρου 7 ιδίως παρ. 1, 2 και 3 της Συμφωνίας των Πρεσπών. Διατάξεων, που και αυτές ανήκουν στα κατά τα ως άνω «essentialia negotii» της Συμφωνίας των Πρεσπών, δοθέντος ότι προσδιορίζουν επακριβώς τα όρια της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς των αντισυμβαλλόμενων μερών, ως προς δε την Ελλάδα της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Μακεδονίας του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου. Οι άκρως σαφείς και κατηγορηματικές διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1,2 και 3 της Συμφωνίας των Πρεσπών έχουν ως εξής: «1. Τα Μέρη αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψή τους ως προς τους όρους «Μακεδονία» και Μακεδόνας» αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά. 2. Όταν γίνεται αναφορά στο Πρώτο Μέρος, με αυτούς τους όρους νοούνται όχι μόνο η περιοχή και ο πληθυσμός της βόρειας περιοχής του Πρώτου Μέρους, αλλά και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και ο Ελληνικός πολιτισμός, η ιστορία, η κουλτούρα και η κληρονομιά αυτής της περιοχής από την αρχαιότητα έως σήμερα. 3. Όταν γίνεται αναφορά στο Δεύτερο Μέρος με αυτούς τους όρους νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά, διακριτώς διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στο Άρθρο 7(2)».

β) Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και τις ύποπτες προθέσεις που υπέκρυπτε, η Ελλάδα απαίτησε την πλήρη διευκρίνιση του τι σημαίνει ο όρος «nationality» στο πλαίσιο των διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και το πέτυχε μέσω της «Ρηματικής Διακοίνωσης» -ιδίως παρ. 1, ως προς το προκείμενο ζήτημα- του Υπουργείου Εξωτερικών της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, της 16ης Ιανουαρίου 2019, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Συμφωνίας των Πρεσπών και, αναμφισβητήτως, συμπεριλαμβάνεται στα «essentialia negotii» αυτής κατά τα προμνημονευόμενα. Ειδικότερα, η «Ρηματική Διακοίνωση» για την ιθαγένεια έχει ως εξής: «Το Υπουργείο Εξωτερικών της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, στη ρηματική διακοίνωση, με την οποία ενημερώνει για την ολοκλήρωση των συνταγματικών αλλαγών στην ΠΓΔΜ, προβαίνει στην εξής διευκρινιστική δήλωση: 1. Σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα της Συμφωνίας, νοείται ότι ο όρος «nationality» του Δεύτερου Μέρους που ορίζεται στο Άρθρο 1 παράγραφος 3 στοιχείο β της Συμφωνίας ως «Μακεδονική /πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» αναφέρεται αποκλειστικά στην ιθαγένεια και δεν καθορίζει ή δεν προκαθορίζει την εθνοτική καταγωγή /εθνότητα […]». Όπως είναι προφανές, οι ως άνω διευκρινίσεις της «Ρηματικής Διακοίνωσης» -άρα της ίδιας της Συμφωνίας των Πρεσπών- ουδένα περιθώριο αφήνουν ώστε η πλευρά της Βόρειας Μακεδονίας να υποστηρίξει, έστω και καθ’ υποφοράν, την ύπαρξη δήθεν «μακεδονικής» εθνότητας, εντός ή εκτός των ορίων της, με όλες τις εντεύθεν νομικές συνέπειες, κατά το Διεθνές Δίκαιο. Οιαδήποτε, λοιπόν, άλλη ερμηνευτική εκδοχή συνιστά ευθεία παραβίαση της ίδιας της Συμφωνίας των Πρεσπών. Παραβίαση η οποία, όπως ήδη διευκρινίσθηκε, αφορά τα «essentialia negotii» αυτής.

B. Τεκμηρίωση των δικαιολογημένων ανησυχιών της Ελλάδας ως προς το ενδεχόμενο μελλοντικής αμφισβήτησης της lege artis ερμηνείας και εφαρμογής θεμελιωδών διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών εκ μέρους της Βόρειας Μακεδονίας.

Αν λάβει κανείς υπόψη του την κατά τις διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου -κυρίως δε κατά τις διατάξεις της «Σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των Συνθηκών μεταξύ κρατών και Διεθνών Οργανισμών ή μεταξύ Διεθνών Οργανισμών»- δεσμευτικότητα των ρυθμίσεων της Συμφωνίας των Πρεσπών, ίσως θα μπορούσε να θεωρήσει κάπως υπερβολικούς τους φόβους περί μιας ευθείας αμφισβήτησης και παραβίασης των προβλέψεών της, κατ’ εξοχήν δε των προβλέψεων εκείνων, οι οποίες ανήκουν στα «essentialia negotii» αυτής. Μια τέτοια όμως τοποθέτηση αγνοεί τα τεράστια κενά, τα οποία εμφανίζει και σήμερα στην Βόρεια Μακεδονία ο σεβασμός βασικών αρχών του Κράτους Δικαίου και της Αρχής της Νομιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των κανονιστικών πτυχών της εκείνων που αφορούν τον σεβασμό και την τήρηση του Διεθνούς Δικαίου στο σύνολό του, άρα τον σεβασμό και την τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών, επίσης στο σύνολό της. Κενά, τα οποία καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνα ενδεχόμενη επικράτηση, στην δημιουργία νέου κυβερνητικού σχήματος ή σε μελλοντικές βουλευτικές εκλογές, του σήμερα αντιπολιτευόμενου «Δημοκρατικού Κόμματος για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO–DPMNE»). Ενός Κόμματος το οποίο, σύμφωνα με όσα συνοπτικώς αναφέρθηκαν, όχι μόνον ουδέποτε αναγνώρισε το κύρος και την ισχύ της Συμφωνίας των Πρεσπών ως προς κρίσιμα ρυθμιστικά της πεδία αλλά και έχει καταστήσει σαφές, διαχρονικώς, ότι δεν προτίθεται να τα εφαρμόσει σε περίπτωση διακυβέρνησης της Βόρειας Μακεδονίας από αυτό. Συγκεκριμένα:

Η ευθεία αμφισβήτηση της αναθεώρησης του Συντάγματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Κατά πρώτο λόγο, σε ό,τι αφορά την συντελεσθείσα αναθεώρηση του Συντάγματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας -έτσι ώστε να υπογραφεί και να κυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών και να υπάρξει και διεθνώς η Βόρεια Μακεδονία, ως Κράτος που έγινε τελικώς μέλος του ΝΑΤΟ και διεκδικεί Ευρωπαϊκή προοπτική- η στάση του «Δημοκρατικού Κόμματος για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO–DPMNE») ήταν και παραμένει η αυτή.

α) Αρκεί να τονισθεί ότι, κατά την κρίσιμη περίοδο του τέλους του 2018 και ιδίως των αρχών του 2019, το Κόμμα αυτό αντιτάχθηκε με σφοδρότητα στην προαναφερόμενη συνταγματική αναθεώρηση. Έμεινε ανυποχώρητο στις «σκληροπυρηνικές» θέσεις του ιδίως περί διατήρησης της ονομασίας «Μακεδονία» -με όλες τις εντεύθεν συνέπειες για την Ελλάδα και την Ελληνική Μακεδονία- και περί απόρριψης της σλαβικής καταγωγής των Βορειομακεδόνων. Με τρόπο ώστε να καλλιεργείται, εντέχνως, ο αδιανόητος, ιστορικώς, «μύθος» περί, δήθεν, αναγωγής των «ριζών» τους στην Μακεδονία του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου! Ουδείς μπορεί να λησμονήσει ότι το Κόμμα αυτό «πρωτοστάτησε», λίγα χρόνια πριν, στην ανέγερση των «τερατουργημάτων» σε δρόμους και πλατείες των Σκοπίων, με στόχο τη στυγνή παραχάραξη και της Ιστορίας και του Πολιτισμού.

β) Και το εντυπωσιακό είναι πως το «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνότητα» («VMRO–DPMNE») όχι απλώς προσπάθησε -απέχοντας επιδεικτικώς από τις σχετικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες και «πολιορκώντας», σε κρίσιμες σχετικές ψηφοφορίες, το Κοινοβούλιο -να «τορπιλίσει» την αναθεώρηση του Συντάγματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Αλλά και έφθασε ως την προκλητικώς πραξικοπηματική τακτική της «πρόσκλησης» άλλων Κρατών για ανάμειξή τους στα interna της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, έτσι ώστε ν’ αποτρέψουν την συνταγματική αυτή αναθεώρηση! Και το κυριότερο: Έκτοτε, ήτοι και μετά την σύναψη και κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, το Κόμμα αυτό ουδέποτε έπαυσε να θεωρεί ως «ανυπόστατη» την αναθεώρηση του Συντάγματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, ως προς ουσιώδη σημεία της. Όπως και ουδέποτε έκρυψε τις προθέσεις του να την καταστήσει «γράμμα κενό περιεχομένου» σε περίπτωση διακυβέρνησης της Βόρειας Μακεδονίας από αυτό. Όπως ήδη επισημάνθηκε, ακόμη και τώρα αυτή η άκαμπτη και προκλητική, θεσμικώς και πολιτικώς, στάση του Κόμματος τούτου συνιστά, κατ’ εξακολούθηση, την «raison d’être» της όλης αντιπολιτευτικής του στρατηγικής για να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές στην Βόρεια Μακεδονία, όποτε αυτές γίνουν. Ενδεχόμενο το οποίο φέρνει ολοένα και πιο κοντά η κυβερνητική αστάθεια στην Βόρεια Μακεδονία, μετά το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών και τους «τριγμούς» της Κυβέρνησης Ζόραν Ζάεφ, κατά τα προαναφερθέντα.

Οι «φαντασιώσεις» περί, δήθεν, «μακεδονικής» εθνότητας εντός και εκτός Βόρειας Μακεδονίας.

Κατά δεύτερο λόγο, σε ό,τι αφορά την ερμηνεία και εφαρμογή του καίριας σημασίας όρου «nationality», εντός του κανονιστικού πλαισίου της Συμφωνίας των Πρεσπών, αποκλειστικώς και μόνον υπό την έννοια του όρου «citizenship» («ιθαγένεια»), η θέση της σημερινής αντιπολίτευσης της Βόρειας Μακεδονίας ήταν, και είναι, «σαφής» μέχρι προκλητικότητας:

α) Πριν απ’ όλα αρκεί το όνομα «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνότητα» («VMRO–DPMNE») για να βεβαιώσει του «λόγου το ασφαλές». Επιπλέον, όπως φαίνεται ευκρινέστατα από το όνομα αυτό, ουσιαστικός λόγος ύπαρξης του Κόμματος τούτου είναι η διεκδίκηση της ύπαρξης δήθεν «μακεδονικής» εθνότητας, και μάλιστα ακόμη και πέραν των ορίων της Βόρειας Μακεδονίας, ιδίως δε εντός των ορίων της Ελληνικής Μακεδονίας. Διεκδίκηση, η οποία οδηγεί, με τον τρόπο αυτό, και σ’ ένα αντίστοιχο και εξαιρετικά επικίνδυνο «αλυτρωτισμό», που το προμνημονευόμενο Κόμμα ουδέποτε άλλωστε απέκρυψε, έστω και στοιχειωδώς.

β) Ας σημειωθεί, επιπροσθέτως, ότι πέραν της κατά τ’ ανωτέρω «Ρηματικής Διακοίνωσης», το «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνότητα» («VMRO–DPMNE») έχει καταγγείλει δημοσίως και τις ρυθμίσεις του ως άνω άρθρου 7 της Συμφωνίας των Πρεσπών, αναφορικά με την σλαβική προέλευση των κατοίκων της Βόρειας Μακεδονίας και την μη αμφισβήτηση της ιστορικής και πολιτισμικής Ελληνικής κληρονομιάς της Μακεδονίας του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου. Κατά συνέπεια, το κατά τ’ ανωτέρω Κόμμα της Βόρειας Μακεδονίας ξεπερνάει τα όρια της ιστορικής και πολιτισμικής φαιδρότητας, διεκδικώντας ως και Αρχαιοελληνικές Μακεδονικές ρίζες, όταν η σλαβική προέλευση των Βορειομακεδόνων είναι κοινώς πλέον ομολογημένη, intra και extra muros.

ΙΙ. Το «θεσμικό οπλοστάσιο», από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, της Ελλάδας σε μια ενδεχόμενη, μελλοντική, ευθεία αμφισβήτηση και παραβίαση των «essentialia nogotii» της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Με δεδομένες, κατά τα προαναφερόμενα, τις θέσεις του προκλητικώς αντιδραστικού, από πλευράς σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου -και άρα, της Συμφωνίας των Πρεσπών- «Δημοκρατικού Κόμματος για την Μακεδονική Εθνότητα» («VMRO–DPMNE»), τίθεται, από τούδε βεβαίως, το μείζον ζήτημα του «θεσμικού οπλοστασίου», το οποίο διαθέτει η Ελλάδα για ν’ ανατρέψει τις εις βάρος της, αλλά και εις βάρος της Διεθνούς Κοινότητας εν γένει, συνέπειες, στην περίπτωση που το Κόμμα αυτό αναλάβει την διακυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας. Κάτι το οποίο, όπως προεκτέθηκε, εμφανίζεται σήμερα σφόδρα πιθανό, αν ληφθούν υπόψη τ’ αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών στην Βόρεια Μακεδονία και η υποβολή παραίτησης του Ζόραν Ζάεφ τόσο από τον πρωθυπουργικό θώκο όσο και από την ηγεσία του Κόμματός του. Διότι αυτή η στάση του Ζόραν Ζάεφ μάλλον δείχνει ότι όχι μόνον ανέλαβε την ευθύνη για την «εκκωφαντική» ήττα του στις αυτοδιοικητικές εκλογές της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά και αισθάνεται μάλλον αδύναμος ν’ αποτρέψει την κυβερνητική αλλαγή, τώρα ή στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, μ’ επικράτηση του «Δημοκρατικού Κόμματος για την Μακεδονική Εθνότητα» («VMRO–DPMNE»). Και μακάρι σε μια τέτοια περίπτωση το ως άνω Κόμμα ν’ αντιληφθεί το μέγεθος των καταστροφικών συνεπειών, εντός και εκτός της Βόρειας Μακεδονίας, της ως τώρα «αντιδραστικής» στάσης του και να εφαρμόσει, κατά το γράμμα και το πνεύμα της και στο σύνολό της, την Συμφωνία των Πρεσπών. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να «επαναπαύεται» σε τέτοιες, εντελώς αβάσιμες, προσδοκίες. Οφείλει, και για λογαριασμό της αλλά και ως Κράτος-Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, να οργανώσει εγκαίρως την άμυνά της ενόψει μιας ενδεχόμενης ευθείας αμφισβήτησης και παραβίασης, κατά τα θεμελιώδη στοιχεία της, της Συμφωνίας των Πρεσπών, αν επαληθευθούν οι δυσοίωνες προοπτικές ριζικής κυβερνητικής αλλαγής στην Βόρεια Μακεδονία. Προς την κατεύθυνση αυτή το «θεσμικό οπλοστάσιο», από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, υπέρ της Ελλάδας είναι κανονιστικώς αρκούντως ισχυρό και πρακτικώς αποτελεσματικό.

Α. Το ρυθμιστικό πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών για την επίλυση διαφορών αναφορικά με την ερμηνεία και εφαρμογή της.

Πρώτο «θεσμικό ανάχωμα» για την υπεράσπιση της πλήρους εφαρμογής της Συμφωνίας των Πρεσπών, κατά το γράμμα και το πνεύμα της και στο σύνολό της, καταστρώνουν κανονιστικώς οι διατάξεις του άρθρου 19 της Συμφωνίας αυτής, περί της επίλυσης των διαφορών αναφορικά με την ερμηνεία και εφαρμογή της.

Οι προβλέψεις των διατάξεων του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Prima faciae, οι διατάξεις του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών εμφανίζονται επαρκείς για την επίλυση των κάθε είδους διαφορών, οι οποίες μπορούν ν’ ανακύψουν στο πλαίσιο της ερμηνείας και εφαρμογής της στην πράξη.

α) Όμως, όπως θα καταδειχθεί στην συνέχεια, το ρυθμιστικό πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι σε θέση να λειτουργήσει, ως προς τον σεβασμό των κανονιστικών του προβλέψεων, μόνον όταν τα συμβαλλόμενα μέρη συμπεριφέρονται καλοπίστως και εποικοδομητικώς για την «υπέρβαση» των μεταξύ τους διαφορών. Όλως αντιθέτως, το ως άνω ρυθμιστικό πλαίσιο δεν είναι σε θέση να θωρακίσει την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, πάντοτε κατά το γράμμα και το πνεύμα της και στο σύνολό της, όταν η στάση του ενός μέρους -εν προκειμένω της Βόρειας Μακεδονίας- υποδηλώνει την πρόθεσή του όχι να επιλύσει διαφορές, αλλά να καταστήσει ανενεργό το σύνολο σχεδόν του κανονιστικού πλαισίου της Συμφωνίας αυτής.

β) Οι διατάξεις του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών θεσπίζουν τα εξής: «1. Τα Μέρη θα επιλύουν κάθε διαφορά αποκλειστικά με ειρηνικά μέσα σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. 2. Σε περίπτωση που το ένα Μέρος θεωρεί ότι το άλλο Μέρος δεν δρα σύμφωνα με τις προβλέψεις της πα­ρούσας Συμφωνίας, το Μέρος αυτό θα γνωστοποιή­σει κατ’ αρχάς στο άλλο Μέρος τις ανησυχίες του και θα αναζητήσει μία λύση μέσω διαπραγματεύσεων. Εάν τα Μέρη δεν μπορέσουν να επιλύσουν το ζήτημα διμερώς, μπορεί να συμφωνήσουν να ζητήσουν από το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να κάνει χρήση των καλών υπηρεσιών του για την επίλυση του ζητήματος. 3. Οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ των Μερών σχετικά με την ερμηνεία ή εφαρμογή της παρούσας Συμφωνίας και δεν έχει επιλυθεί σύμφωνα με τις δι­αδικασίες που αναφέρονται στο Άρθρο 19(2), μπο­ρεί να υποβληθεί στο Διεθνές Δικαστήριο. Τα Μέρη θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσουν να συμφωνή­σουν σε κοινή υποβολή κάθε τέτοιας διαφοράς στο εν λόγω Δικαστήριο. Ωστόσο, εάν δεν επιτευχθεί συμφω­νία εντός έξι μηνών ή μεγαλύτερου χρονικού διαστή­ματος όπως τα Μέρη αμοιβαία θα συμφωνήσουν, τότε κάθε τέτοιου είδους διαφορά δύναται να υποβληθεί από οποιοδήποτε από τα Μέρη μονομερώς».

Η ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Κατά τις διατάξεις, λοιπόν, του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών, οι προϋποθέσεις επίλυσης διαφορών μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας, αναφορικά με την ερμηνεία και εφαρμογή της, είναι, κατά βάση, οι εξής:

α) Κατά τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών, κατ’ αρχήν τα συμβαλλόμενα Μέρη επιλύουν κάθε ανακύπτουσα διαφορά προσφεύγοντας αποκλειστικώς σε ειρηνικά μέσα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Είναι προφανές ότι οι ρυθμίσεις αυτές της παρ. 1 του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών ισχύουν εφόσον ανακύπτει διαφορά μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών. E contrario, και κατά την αδιάστικτη διατύπωση των ως άνω διατάξεων, το κανονιστικό πεδίο της παρ. 1 του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν μπορεί να εφαρμοσθεί όταν το ένα από τα συμβαλλόμενα Μέρη δεν έχει απλώς διαφορετική άποψη για την ερμηνεία και εφαρμογή των ρυθμίσεων της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά την αμφισβητεί, ως προς την θεσμική της υπόσταση, είτε εν συνόλω είτε ως προς τα «essentialia negotii» αυτής, όπως ήδη διευκρινίσθηκε και όπως θα διευκρινισθεί πιο αναλυτικά στην συνέχεια.

β) Αν όμως πρόκειται για απλή διαφορά ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών, το συμβαλλόμενο Μέρος που διαπιστώνει ότι το άλλο δεν δρα, κατά την γνώμη του, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Συμφωνίας, γνωστοποιεί την «ανησυχία» του στο υπαίτιο Μέρος και αρχίζει η διαδικασία αναζητήσεως λύσης μέσω της διαπραγματευτικής οδού. Σε αυτό το πλαίσιο, και αν οι διαπραγματεύσεις φαίνεται να οδηγούνται σε αδιέξοδο, τα Μέρη έχουν την δυνατότητα, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ τους, να ζητήσουν από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών την εκ μέρους του χρήση «των καλών υπηρεσιών του για την επίλυση του ζητήματος».

γ) Αν η επίλυση της διαφοράς δεν επιτευχθεί, στο πλαίσιο των ως άνω προβλέψεων των διατάξεων της παρ. 1 και 2 του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών, τότε η διαφορά μπορεί ν’ αχθεί ενώπιον του αρμόδιου Διεθνούς Δικαστηρίου. Σε αυτή την περίπτωση τα συμβαλλόμενα Μέρη οφείλουν να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για από κοινού υποβολή της διαφοράς στο κατά τ’ ανωτέρω Διεθνές Δικαστήριο. Τέλος, αν δεν επιτευχθεί από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο μέσα σε χρονικό διάστημα έξη μηνών -ή και μεγαλύτερο, αν τα Μέρη συμφωνήσουν κάτι τέτοιο- τότε η διαφορά μπορεί να υποβληθεί και μονομερώς ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, από οποιοδήποτε εκ των δύο Μερών.

Β. Οι προϋποθέσεις καταγγελίας, αποχώρησης από αυτή, λήξης ή αναστολής της εφαρμογής της Συμφωνίας των Πρεσπών σε περίπτωση παραβίασής της.

Αν στο μέλλον η Κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας υπερβεί το κατά τ’ ανωτέρω όριο της απλής διαφοράς, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών, και οδηγηθεί στην ευθεία αμφισβήτησή της είτε εν συνόλω είτε προς ένα ή περισσότερα από τα «essentialia negotii» αυτής -κατ’ εξοχήν δε εκείνα, τα οποία αφορούν το αναθεωρημένο Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας και την ερμηνεία του όρου «nationality» («εθνότητα») με βάση τον όρο «citizenship» («ιθαγένεια»)- τότε η «τύχη» της Συμφωνίας θα κριθεί, οπωσδήποτε, με βάση τις οικείες διατάξεις της «Σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των Συνθηκών μεταξύ Κρατών και Διεθνών Οργανισμών ή μεταξύ Διεθνών Οργανισμών» (ν. 1981/1991). Ειδικότερα δε με βάση είτε τις διατάξεις του άρθρου 56, περί καταγγελίας ή αποχώρησης από την επίμαχη συνθήκη, είτε τις διατάξεις του άρθρου 60, περί λήξης της συνθήκης ή αναστολής εφαρμογής της, ως συνέπεια των παραβιάσεών της.

Το ρυθμιστικό πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 56 της Σύμβασης της Βιέννης.

Κατά τις διατάξεις του άρθρου 56 της ως άνω Σύμβασης της Βιέννης: «Καταγγελία ή αποχώρηση από συνθήκη που δεν περιλαμβάνει διατάξεις αναφερόμενες στη λήξη, καταγγελία ή αποχώρηση. 1. Συνθήκη, που δεν περιέχει διατάξεις αναφερόμενες στη λήξη της και δεν προβλέπει την καταγγελία ή αποχώρηση από αυτή, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο καταγγελίας ή αποχωρήσεως, εκτός εάν: α) αποδεικνύεται ότι υπήρχε πρόθεση των μερών να δεχθούν την δυνατότητα καταγγελίας ή αποχωρήσεως από αυτήν ή β) το δικαίωμα καταγγελίας ή αποχωρήσεως από αυτήν μπορεί να συναχθεί από την φύση της συνθήκης. 2. Ένα μέρος οφείλει να γνωστοποιήσει τουλάχιστον 12 μήνες ενωρίτερα την πρόθεσή του να καταγγείλει τη συνθήκη ή να αποχωρήσει από αυτή σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1».

α) Από το σύνολο του περιεχομένου των διατάξεων της Συμφωνίας των Πρεσπών συνάγεται ότι αυτή δεν περιλαμβάνει, expressis verbis, διατάξεις αναφερόμενες στη λήξη της, στην καταγγελία της ή στην αποχώρηση από αυτή. Τούτο όμως δεν σημαίνει, κατ’ ουδένα τρόπο, ότι δεν νοείται καταγγελία της ή αποχώρηση από αυτή, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των ως άνω διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 56 της Σύμβασης της Βιέννης. Όλως αντιθέτως, σε περίπτωση που, όπως ήδη τονίσθηκε, η Κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας μελλοντικώς -υπερβαίνοντας τα όρια της «διαφοράς», κατά τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 19 της Συμφωνίας των Πρεσπών- αμφισβητήσει την Συμφωνία αυτή, εν συνόλω ή ως προς ένα από τα ως άνω «essentialia negatii» αυτής, η Ελλάδα διατηρεί, στο ακέραιο, το δικαίωμα επίκλησης της συνδρομής των προϋποθέσεων εφαρμογής των διατάξεων των περ. α) και β) της παρ. 1 του άρθρου 56 της Σύμβασης της Βιέννης.

β) Συγκεκριμένα, το όλο ιστορικό σύναψης και κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών, μέσ’ από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις και σαφείς δεσμεύσεις πρωτίστως προς το τέλος των διαπραγματεύσεων αυτών, αποδεικνύει εναργώς ότι ιδίως τα «essentialia negotii» που περιλαμβάνει συνιστούν την «sedes materiae» της θεσμικής της υπόστασης, χωρίς την οποία δεν έχει, αντιστοίχως, θεσμικό και πολιτικό νόημα η περαιτέρω κανονιστική «διαιώνισή» της. Ειδικότερα δε το σύνολο του Προοιμίου της Συμφωνίας των Πρεσπών -κυρίως δε τα σημεία του εκείνα που υπενθυμίζουν τις αρχές του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, το κλίμα εμπιστοσύνης και καλής γειτονίας, την ανάγκη φιλικών σχέσεων μεταξύ των Μερών και ειρηνικής επίλυσης των διαφορών κατά τον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών- τεκμηριώνει πλήρως την άποψη ότι από την ίδια την Συμφωνία και από την δεδηλωμένη πρόθεση των Μερών ουδόλως αποκλείεται η προσφυγή στις περί καταγγελίας αυτής ή αποχώρησης από αυτή διατάξεις του άρθρου 56 της Σύμβασης της Βιέννης.

γ) Συμπερασματικώς δε και σύμφωνα με τα κατά τ’ ανωτέρω δεδομένα, αναφορικά με το ιστορικό σύναψης και κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και με αυτό τούτο το περιεχόμενό της, προκύπτει από την μια πλευρά ότι πρόθεση των συμβαλλόμενων Μερών ήταν η αποδοχή και του ενδεχόμενου της καταγγελίας της, όταν η ευθεία αμφισβήτηση του «κανονιστικού πυρήνα» της την αποδυναμώνει πλήρως. Και, από την άλλη πλευρά, ότι το δικαίωμα καταγγελίας ή αποχώρησης από την Συμφωνία των Πρεσπών συνάγεται από την ίδια την φύση της. Πραγματικά, τι νόημα έχει η «διαιώνιση» μιας Συμφωνίας αυτής της μορφής αν η αμφισβήτησή της εκ μέρους ενός των συμβαλλόμενων Μερών είναι τέτοια, ώστε να την καθιστά «γράμμα κενό περιεχομένου»; Βεβαίως είναι προφανές ότι το Μέρος, το οποίο ασκεί το δικαίωμα προσφυγής στην κατά τις διατάξεις του άρθρου 56 παρ. 1 της Σύμβασης της Βιέννης καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών ή αποχώρηση από αυτή, πρέπει, κατά τις διατάξεις της παρ. 2 του ως άνω άρθρου, να γνωστοποιήσει την σχετική πρόθεσή του τουλάχιστον 12 μήνες ενωρίτερα.

Το ρυθμιστικό πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 60 της Σύμβασης της Βιέννης.

Κατά τις διατάξεις του άρθρου 60 της Σύμβασης της Βιέννης: «Λήξη συνθήκης ή αναστολή εφαρμογής της ως συνέπεια παραβιάσεώς της 1. Ουσιαστική παραβίαση διμερούς συνθήκης από ένα μέρος παρέχει το δικαίωμα στο άλλο μέρος να επικαλεσθεί την παραβίαση αυτήν ως λόγο λήξεως της συνθήκης ή αναστολής της εφαρμογής της εν όλω ή εν μέρει. 2. Ουσιαστική παραβίαση πολυμερούς συνθήκης από ένα μέρος παρέχει το δικαίωμα: α) στα άλλα μέρη να αναστείλουν κατόπιν ομόφωνης συμφωνίας την εφαρμογή της συνθήκης εν όλω ή εν μέρει ή να τερματίσουν αυτήν ί. είτε ως προς τις σχέσεις μεταξύ των ιδίων και του Κράτους ή του διεθνούς οργανισμού που παραβίασε τη συνθήκη, ίί. είτε ως προς όλα τα μέρη β) στο μέρος που ιδιαίτερα εθίγη από την παραβίαση, να την επικαλεσθεί ως λόγο αναστολής εφαρμογής της συνθήκης εν όλω ή εν μέρει ως προς τις σχέσεις του με το Κράτος ή το διεθνή οργανισμό που παραβίασε τη συνθήκη γ) σε οποιοδήποτε μέρος, εκτός από το Κράτος ή το διεθνή οργανισμό που παραβίασε τη συνθήκη, να επικαλεσθεί την παραβίαση ως λόγο αναστολής εφαρμογής της συνθήκης εν όλω ή εν μέρει ως προς ό,τι αφορά, εάν η συνθήκη είναι τέτοιας φύσεως ώστε μία ουσιαστική παραβίαση των διατάξεών της από ένα μέρος να μεταβάλει ριζικά τη θέση καθενός από τα μέρη όσον αφορά την περαιτέρω εκτέλεση των υποχρεώσεών τους δυνάμει της συνθήκης. 3. Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού, ουσιαστική παραβίαση συνθήκης αποτελεί: α) απόρριψη συνθήκης μη επιτρεπόμενη από την παρούσα Σύμβαση ή β) παραβίαση διατάξεως ουσιαστικής για την πραγματοποίηση του αντικειμένου ή του σκοπού της συνθήκης. 4. Οι προηγούμενες παράγραφοι δεν θίγουν καμία διάταξη της συνθήκης εφαρμοζομένη σε περίπτωση παραβιάσεως. 5. Οι παράγραφοι 1 έως 3 δεν εφαρμόζονται στις διατάξεις, τις σχετικές με την προστασία της ανθρώπινης προσωπικότητας που περιέχονται σε συνθήκες ανθρωπιστικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα σε διατάξεις που αποκλείουν κάθε μορφή αντιποίνων εναντίον προσώπων που προστατεύονται από τις εν λόγω συνθήκες».

α) A fortiori, λοιπόν, η Ελλάδα, σε περίπτωση κατά την οποία η Κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας προβεί στο μέλλον σε ευθεία αμφισβήτηση του συνόλου της Συμφωνίας των Πρεσπών ή σε ευθεία αμφισβήτηση ορισμένων από τα προμνημονευόμενα «essentialia negotii» αυτής, μπορεί ν’ ασκήσει και το δικαίωμά της για λήξη της Συμφωνίας ή και αναστολή της εφαρμογής της. Και τούτο διότι μια τέτοια αμφισβήτηση συνιστά, χωρίς αμφιβολία, «ουσιαστική παραβίαση» της Συμφωνίας των Πρεσπών, παρέχουσα το δικαίωμα στην Ελλάδα να ζητήσει την λήξη της ή και την αναστολή εφαρμογής της, κατά τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 60 της Σύμβασης της Βιέννης.

β) Την εκ μέρους της Ελλάδας άσκηση του δικαιώματος λήξης της Συμφωνίας των Πρεσπών ή και αναστολής της εφαρμογής της «εδραιώνει» θεσμικώς ιδίως το ρυθμιστικό περιεχόμενο της περ. β) της παρ. 3 του άρθρου 60 της Συνθήκης της Βιέννης, το οποίο καθορίζει το τι συνιστά ουσιαστική παραβίαση μιας Συνθήκης. Ήτοι προβλέπει ότι συνιστά ουσιαστική παραβίαση και ή «παραβίαση διατάξεως ουσιαστικής για την πραγματοποίηση του αντικειμένου ή του σκοπού της συνθήκης». Μπορεί, λοιπόν, ν’ αμφισβητηθεί το ως άνω δικαίωμα της Ελλάδας αν η Κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας στο μέλλον αμφισβητήσει ευθέως την Συμφωνία των Πρεσπών στο σύνολό της ή ως προς ένα από τα «essentialia negotii» αυτής, δοθέντος ότι μια τέτοια αμφισβήτηση συνιστά την «επιτομή» της παραβίασης διατάξεων ουσιαστικών για την πραγματοποίηση του αντικειμένου ή του σκοπού της Συμφωνίας αυτής;

Επίλογος

Εν κατακλείδι, τα πρόσφατα γεγονότα στην Βόρεια Μακεδονία, λόγω της ήττας του κυβερνώντος Κόμματος στις αυτοδιοικητικές εκλογές και της υποβολής παραίτησης του πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, δείχνουν μια σημαντική εκλογική ενδυνάμωση του άκρως αντιδραστικού «Δημοκρατικού Κόμματος για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO–DPMNE»).

Α. Ενδυνάμωση, η οποία καθιστά πολύ πιθανή ιδίως την επικράτησή του στις βουλευτικές εκλογές στην Βόρεια Μακεδονία, οι οποίες μάλλον δεν θα αργήσουν να γίνουν αν ληφθεί υπόψη η «σοβούσα» εκεί σήμερα μεγάλη κυβερνητική αστάθεια. Το ως να άνω Κόμμα όχι μόνο ήταν «απέναντι» στην σύναψη και κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αλλά και έχει, αδιαλείπτως, υποστηρίξει θέσεις οι οποίες «μαρτυρούν» ευθεία αμφισβήτηση του συνόλου του ρυθμιστικού περιεχομένου της Συμφωνίας αυτής, ή τουλάχιστον βασικών από τα «essentialia negotii» που εμπεριέχει. Όπως είναι ιδίως η ριζική αναθεώρηση -και για λόγους αλλαγής του ονόματος- του τότε Συντάγματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αλλά και η «Ρηματική» Διακοίνωση» περί ακριβούς προσδιορισμού της έννοιας του όρου «nationality», ως σημαίνοντος όχι «εθνότητα» αλλ’ αποκλειστικώς «ιθαγένεια» («citizenship»).

Β. Με δεδομένο το γεγονός ότι, αν αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες τώρα και, πολύ περισσότερο, αν κερδίσει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές το «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO–DPMNE») μάλλον θ’ αμφισβητήσει, ευθέως και απροκαλύπτως, την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, χρήσιμο είναι η Ελλάδα να καταστήσει, από τούδε, σαφή τη θέση της μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο. Κυρίως δε την θέση της, σύμφωνα με την οποία σε μια τέτοια περίπτωση θ’ ασκήσει, κατά την κρίση της, τα δικαιώματα που της παρέχουν πρωτίστως οι διατάξεις των άρθρων 56 και 60 της Σύμβασης της Βιέννης, είτε για την καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών, είτε για την αποχώρηση από αυτή. Είτε, επίσης, για λήξη της ως άνω Συμφωνίας ή για την αναστολή εφαρμογής της. Επιπλέον, είναι μάλλον επιβεβλημένο η Ελλάδα να διαμηνύσει και προς την Βόρεια Μακεδονία αλλά και προς τ’ αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι αν το Κράτος αυτό υιοθετήσει τέτοιες «επικίνδυνους ατραπούς» δεν μπορεί, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, να προσδοκά οιασδήποτε μορφής πρόοδο ως προς την Ευρωπαϊκή του προοπτική. Επίσης, πρέπει ν’ αποκλεισθεί και οιαδήποτε πρόοδος ως προς την κύρωση, από την Βουλή των Ελλήνων, των πρόσθετων πρωτοκόλλων συνεργασίας στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τέλος, η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το ΝΑΤΟ -όπως τονίσθηκε και εισαγωγικώς- πρέπει ν’ αντιληφθούν ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να υποχωρήσει, έστω και κατ’ ελάχιστο, ως προς την έναντι της Βόρειας Μακεδονίας υπεράσπιση των Εθνικών της Θεμάτων και των Εθνικών της Δικαίων, με βάση την Συμφωνία των Πρεσπών, ιδίως υπό το «πρόσχημα» της δήθεν σημασίας του Κράτους αυτού για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για το ΝΑΤΟ. Πολλώ μάλλον όταν ισχύει το ακριβώς αντίστροφο: Ένα Κράτος, το οποίο παραβιάζει καταφώρως τις διεθνείς συμβατικές του υποχρεώσεις και εξαπατά προκλητικώς εκείνους που το εμπιστεύθηκαν όχι μόνο δεν «προσθέτει» στο κύρος και στην ισχύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Όλως αντιθέτως συνιστά διεθνές «όνειδος» η παραμονή του στους κόλπους τους, υφ’ οιανδήποτε μορφή και εκδοχή. Οπότε η Ελλάδα με την κατά τ’ ανωτέρω στάση της υπερασπίζεται, κατ’ αποτέλεσμα, και την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, κατά τους καταστατικούς τους στόχους.

Εν κατακλείδι, τα πρόσφατα γεγονότα στην Βόρεια Μακεδονία, λόγω της ήττας του κυβερνώντος Κόμματος στις αυτοδιοικητικές εκλογές και ατης υποβολής παραίτησης του πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, δείχνουν μια σημαντική εκλογική ενδυνάμωση του άκρως αντιδραστικού «Δημοκρατικού Κόμματος για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO–DPMNE»).

Α. Ενδυνάμωση, η οποία καθιστά πολύ πιθανή ιδίως την επικράτησή του στις βουλευτικές εκλογές στην Βόρεια Μακεδονία, οι οποίες μάλλον δεν θα αργήσουν να γίνουν αν ληφθεί υπόψη η «σοβούσα» εκεί σήμερα μεγάλη κυβερνητική αστάθεια. Το ως να άνω Κόμμα όχι μόνο ήταν «απέναντι» στην σύναψη και κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αλλά και έχει, αδιαλείπτως, υποστηρίξει θέσεις οι οποίες «μαρτυρούν» ευθεία αμφισβήτηση του συνόλου του ρυθμιστικού περιεχομένου της Συμφωνίας αυτής, ή τουλάχιστον βασικών από τα «essentialia negotii» που εμπεριέχει. Όπως είναι ιδίως η ριζική αναθεώρηση -και για λόγους αλλαγής του ονόματος- του τότε Συντάγματος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αλλά και η «Ρηματική» Διακοίνωση» περί ακριβούς προσδιορισμού της έννοιας του όρου «nationality», ως σημαίνοντος όχι «εθνότητα» αλλ’ αποκλειστικώς «ιθαγένεια» («citizenship»).

Β. Με δεδομένο το γεγονός ότι, αν αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες τώρα και, πολύ περισσότερο, αν κερδίσει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές το «Δημοκρατικό Κόμμα για την Μακεδονική Εθνική Ενότητα» («VMRO–DPMNE») μάλλον θ’ αμφισβητήσει, ευθέως και απροκαλύπτως, την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, χρήσιμο είναι η Ελλάδα να καταστήσει, από τούδε, σαφή τη θέση της μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο. Κυρίως δε την θέση της, σύμφωνα με την οποία σε μια τέτοια περίπτωση θ’ ασκήσει, κατά την κρίση της, τα δικαιώματα που της παρέχουν πρωτίστως οι διατάξεις των άρθρων 56 και 60 της Σύμβασης της Βιέννης, είτε για την καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών, είτε για την αποχώρηση από αυτή. Είτε, επίσης, για λήξη της ως άνω Συμφωνίας ή για την αναστολή εφαρμογής της. Επιπλέον, είναι μάλλον επιβεβλημένο η Ελλάδα να διαμηνύσει και προς την Βόρεια Μακεδονία αλλά και προς τ’ αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι αν το Κράτος αυτό υιοθετήσει τέτοιες «επικίνδυνους ατραπούς» δεν μπορεί, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, να προσδοκά οιασδήποτε μορφής πρόοδο ως προς την Ευρωπαϊκή του προοπτική. Επίσης, πρέπει ν’ αποκλεισθεί και οιαδήποτε πρόοδος ως προς την κύρωση, από την Βουλή των Ελλήνων, των πρόσθετων πρωτοκόλλων συνεργασίας στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Πρεσπών. Τέλος, η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το ΝΑΤΟ -όπως τονίσθηκε και εισαγωγικώς- πρέπει ν’ αντιληφθούν ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να υποχωρήσει, έστω και κατ’ ελάχιστο, ως προς την έναντι της Βόρειας Μακεδονίας υπεράσπιση των Εθνικών της Θεμάτων και των Εθνικών της Δικαίων, με βάση την Συμφωνία των Πρεσπών, ιδίως υπό το «πρόσχημα» της δήθεν σημασίας του Κράτους αυτού για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για το ΝΑΤΟ. Πολλώ μάλλον όταν ισχύει το ακριβώς αντίστροφο: Ένα Κράτος, το οποίο παραβιάζει καταφώρως τις διεθνείς συμβατικές του υποχρεώσεις και εξαπατά προκλητικώς εκείνους που το εμπιστεύθηκαν όχι μόνο δεν «προσθέτει» στο κύρος και στην ισχύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Όλως αντιθέτως συνιστά διεθνές «όνειδος» η παραμονή του στους κόλπους τους, υφ’ οιανδήποτε μορφή και εκδοχή. Οπότε η Ελλάδα με την κατά τ’ ανωτέρω στάση της υπερασπίζεται, κατ’ αποτέλεσμα, και την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, κατά τους καταστατικούς τους στόχους.

dnews.gr

Μπαρτσελόνα - Ολυμπιακός 59-63: Μόνιμος «κάτοικος» Final Four ο Θρύλος

Ο Ολυμπιακός πήρε μία ιστορική πρόκριση για το Final Four του Βερολίνου νικώντας την Μπαρτσελόνα στο γήπεδό της με 59-63. Τρίτη σερί παρουσία στους «4» της Euroleague. 

Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα των θαυμάτων και κατάφερε ένα ακόμη. Νίκησε την Μπαρτσελόνα εκτός έδρας σε Game 5 με 59-63 και πήρε το εισιτήριο για το τρίτο διαδοχικό Final Four της Euroleague.

Το παιχνίδι είχε τρομερή ένταση, το άγχος για το αποτέλεσμα δεν επέτρεπε στους παίκτες να ξεδιπλώσουν τις ικανότητές τους και τα πάντα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Και οι λεπτομέρειες αρέσουν στον Ολυμπιακό που είδε στην τελευταία περίοδο να «κλειδώνει» τον αντίπαλο με την άμυνα του και τους «μπαρουτοκαπνισμένους» Μιλουτίνοφ, Παπανικολάου και ΜακΚίσικ να κουβαλάνε την ομάδα στο Βερολίνο.

Το παιχνίδι ξεκίνησε με μπόλικο άγχος τον οποίο δεν πρόσφερε καμία ποιότητα. Ο Ολυμπιακός δυσκολευόταν απίστευτα στην επίθεση του με αποτέλεσμα να σκοράρει με το σταγονόμετρο παίρνοντας βιαστικές επιλογές ή κάνοντας λάθη. Στην άλλη πλευρά μπορεί να ήταν καλός αμυντικά, αλλά ο Λαπροβίτολα με 8 πόντους έκανε το 8-2 (7’). Μετά την πρώτη διακοπή ήρθε ένα τρίποντο του Παπανικολάου, η είσοδο του Μιλουτίνοφ βελτίωσε τη δουλειά στο ριμπάουντ και έτσι η εναρκτήρια περίοδος ολοκληρώθηκε με 12-9.

Το δεύτερο δεκάλεπτο ξεκίνησε με τον Πετρούσεφ να κάνει λάθος και τους Ενρανγκόμεθ, Πάρκερ να σκοράρουν από κοντινή απόσταση ανεβάζοντας τη διαφορά στους 9 πόντους (18-9, 12’). Το τάιμ άουτ του Μπαρτζώκα πρόσφερε ορισμένες λύσεις, αλλά τα ποσοστά των «ερυθρόλευκων» όλο και έπεφταν. Το καλό για αυτούς ήταν πως η άμυνα παρέμενε σε ικανοποιητικό επίπεδο και δεν επέτρεπε στην Μπαρτσελόνα να ξεφύγει (22-17, 16’). Ο Ολυμπιακός με τον Μιλουτίνοφ να είναι ο κορυφαίος παίκτης του κατάφερε να βρει τις λύσεις που χρειάζονταν (25-21, 18’).

Το τρίτο δεκάλεπτο είχε ακριβώς την ίδια εικόνα με τα δύο προηγούμενα. Οι παίκτες των δύο ομάδων επιδίδονταν σε διαγωνισμό αστοχίας, αφού το άγχος και η πίεση που αισθάνονταν δεν τους επέτρεπε να σκοράρουν (31-30, 24’). Σε εκείνο το σημείο οι γηπεδούχοι βρήκαν έναν αιφνιδιασμό κι ένα εύστοχο τρίποντο με αποτέλεσμα να ξεφύγουν με 38-30 (25’), όμως ο Γουόκαπ βρήκε στόχο από τα 6.75 και με 4 πόντους του Πετρούσεφ το σκορ μετατράπηκε γρήγορα σε 38-36 (27’). Λίγο πριν το φινάλε ο Παπανικολάου ισοφάρισε στους 40 πόντους και μάλιστα Πετρούσεφ και Γκος έχασαν την ευκαιρία να βάλουν μπροστά την ομάδα τους.

Ο Ολυμπιακός έχασε νέα ευκαιρία να προηγηθεί νωρίς στο τελευταίο δεκάλεπτο και ο Έρνανγκόμεθ με τον Λαπροβίτολα τον τιμώρησε για το 47-42 (33’). Οι Πειραιώτες όμως ήταν αποφασισμένοι να εξαντλήσουν κάθε πιθανότητα που έχουν και παρά την συνεχή αστοχία τους σε τρίποντα και βολές όχι μόνο πλησίασαν αλλά με τρίποντο του ΜακΚίσικ πήραν για πρώτη φορά προβάδισμα (47-49, 35’). Όσο κυλούσε ο χρόνος πλησιάζοντας στο φινάλε το καλάθι «μίκραινε» κι άλλο για τις ομάδες κι έτσι το νέο τρίποντο του «Σακ» μαζί με έναν δικό του αιφνιδιασμό έκαναν το 49-54 (38’). Οι καλές άμυνες συνεχίζονταν, η Μπαρτσελόνα είχε μπόλικη πίεση στους ώμους της και το νέο τρίποντο του Παπανικολάου έκανε το 49-57 (38’). Οι παίκτες του Γκριμάου προσπάθησαν για μία τελευταία αντεπίθεση μείωσαν σε 54-57, αλλά ο ΜακΚίσικ έκλεψε τη μπάλα από τον Λαπροβίτολα και ο Μιλουτίνοφ κάρφωσε για το 54-59.

ΝΙΚΗΣΕ ΓΙΑΤΙ: Το παιχνίδι δεν είχε ποιότητα, αλλά είχε καρδιά και σε τέτοια ματς ο Ολυμπιακός επικρατεί. Με το σκορ στο 47-42 και 7 λεπτά για τη λήξη ο ΜακΚίσικ μαζί με τον Παπανικολάου ευστόχησαν τρεις φορές από τα 6.75, η άμυνα υποχρέωνε τους παίκτες του Γκριμάου σε λάθη και ένα δίλεπτο πριν το τέλος έγινε το 49-57.

Οι γηπεδούχοι βρήκαν εύκολους πόντους σε αντίθεση με τους Πειραιώτες ι οποίοι ξεκίνησαν να παίζουν και με το χρόνο. Στο 54-57 ο ΜακΚίσικ έκλεψε τη μπάλα από τον λαπροβίτολα, ο Παπανικολάου έδωσε ασίστ στον Μιλουτίνοφ για το κάρφωμα. Ο Αμπρίνες μείωσε σε 56-59, αλλά ο Κάνααν έμεινε ψύχραιμος και με 2/2 βολές έκανε το 56-61. Στα 12” που απέμεναν δεν πρόλαβε για κάτι περισσότερο η Μπαρτσελόνα.

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ: Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ έκανε θραύση με 10 πόντους, 10 ριμπάουντ, 2 ασίστ, ένα κλέψιμο, ένα κόψιμο και ένα λάθος.

Καταπληκτικός ο Σακιέλ ΜακΚίσικ κουβάλησε την ομάδα στο τέλος και ολοκλήρωσε με 12 πόντους, 2 ριμπάουντ και ένα σημαντικό κλέψιμο στο τέλος.

ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Ο Νίκολα Κάλινιτς έμεινε άποντος και ο Τζαμπάρι Πάρκερ μόλις στους 4πόντους.

ΣΥΜΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗ ΝΙΚΗ: Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν τρομερός στην άμυνα και στην επίθεση αγωνιζόμενος άλλοτε ως «3» και άλλοτε ως «4» πρόσφερε 11 πόντους με τρία εύστοχα τρίποντα, 2 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 2 κλεψίματα.

ΠΗΓΕ ΣΤΡΑΦΙ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ: Ο Νίκολα Λαπροβίτολα ήταν εξαιρετικός με 17 πόντους, 7 ριμπάουντ και 4 ασίστ.

ΤΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ: Η Μπαρτσελόνα είχε 4/26 τρίποντα. Ο Ολυμπιακός 6/23, αλλά βρήκε τρία εύστοχα στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Τα δεκάλεπτα: 12-9, 27-25, 40-40, 59-63

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-3

Μπαρτσελόνα – Ολυμπιακός 75-77

Μπαρτσελόνα – Ολυμπιακός 77-69

Ολυμπιακός – Μπαρτσελόνα 80-82 (κ.α) 71-71

Ολυμπιακός – Μπαρτσελόνα 92-58

Μπαρτσελόνα – Ολυμπιακός 59-63

Πηγή: gazzetta.gr