Μέγαρα: Πώς συνέβη το τροχαίο σοκ -Ηλικιωμένη μπήκε ανάποδα στην Εθνική, νεκρή η ίδια και μοτοσικλετιστής

Μια ανείπωτη τραγωδία σημειώθηκε στο 37ο χλμ. της νέας Εθνικής Οδού Αθηνών-Κορίνθου.

Μια ανείπωτη τραγωδία με σοκαριστικό θανατηφόρο τροχαίο σημειώθηκε στο 37ο χλμ. της νέας Εθνικής Οδού Αθηνών-Κορίνθου, στο ύψος των Μεγάρων, το μεσημέρι της Δευτέρας.

Όλα συνέβησαν όταν ηλικιωμένη οδηγός μπήκε με το ΙΧ της ανάποδα στην Εθνική οδό, στο ρεύμα προς Κόρινθο. Ένας οδηγός μοτοσικλέτας που κινούνταν κανονικά είδε αιφνιδίως το ΙΧ να έρχεται κατά πάνω του και δεν πρόλαβε να αντιδράσει.

Δραματική συνέπεια της σφοδρής σύγκρουσης ήταν να σκοτωθούν επί τόπου τόσο ο οδηγός της μηχανής όσο και η ηλικιωμένη οδηγός του ΙΧ, ενώ σε κρίσιμη κατάσταση μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ο συνοδηγός.

Στο σημείο έσπευσαν εννέα άνδρες της Πυροσβεστικής με τρία οχήματα, που απεγκλώβισαν από το ΙΧ την ηλικιωμένη και τον συνοδηγό. Η μοτοσικλέτα διαλύθηκε.

Στο σημείο έκλεισε η εθνική οδός στο ρεύμα προς Κόρινθο και σχηματίστηκαν ουρές χιλιομέτρων. Ώρες αργότερα αποκαταστάθηκε η κυκλοφορία των οχημάτων και πλέον η κίνηση διεξάγεται χωρίς πρόβλημα.

Δείτε βίντεο από το σημείο:

Πηγή: iefimerida.gr

ΟΠΕΚΑ: Η 28η Οκτωβρίου φέρνει νωρίτερα την πληρωμή για ΚΕΑ, επίδομα ενοικίου, προνοιακά επιδόματα

Την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου το απόγευμα θα πιστωθούν τελικά τα ποσά των επιδομάτων του ΟΠΕΚΑ Οκτωβρίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Dnews τα επιδόματα θα πιστωθούν πριν την αργία της 28ης Οκτωβρίου την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου και θα ολοκληρωθούν μέχρι τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022.

Ειδικότερα θα καταβληθούν:

-Επίδομα Στέγασης: Δικαιούχοι 273.264

-Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα: Δικαιούχοι 224.486

-Αναπηρικά επιδόματα: Δικαιούχοι 173.532 –

-Στεγαστική Συνδρομή: Δικαιούχοι 793

-Επίδομα Ομογενών: Δικαιούχοι 6.045

-Σύνταξη ανασφ. Υπερηλίκων ν. 1296/1982: Δικαιούχοι 17.291

-Επίδομα Κοινωνικής Αλληλ. Υπερηλίκων: Δικαιούχοι 17.752

-Έξοδα κηδείας ανασφάλιστων: Δικαιούχοι 132

-Επίδομα Γέννησης: Δικαιούχοι 11.412.

Παράλληλα ο ΟΠΕΚΑ έχει ανοίξει και λειτουργεί η ηλεκτρονική πλατφόρμα Α21 – Επίδομα Παιδιού – προκειμένου οι δικαιούχοι που δεν έχουν ακόμη υποβάλει αίτηση για το έτος 2022 να υποβάλουν και να ξεκινήσει η διαδικασία της καταβολής της 5ης δόσης.

Οι δικαιούχοι του Επιδόματος μπορούν να υποβάλλουν την αίτηση στην πλατφόρμα της ΗΔΙΚΑ idika.gr ή μέσω του διαδικτυακού τόπου www.opeka.gr με την χρήση των προσωπικών κωδικών πρόσβασης του δικαιούχου στο TAXISnet.

Η ηλεκτρονική πλατφόρμα υποβολής της αίτησης Α21 επιτρέπει μέσω εκτεταμένων ηλεκτρονικών διασταυρώσεων με διαθέσιμες βάσεις δεδομένων άλλων φορέων και υπηρεσιών, τον έλεγχο της ακρίβειας και της ορθότητας των δηλούμενων στοιχείων και πληροφοριών κατά το στάδιο υποβολής της αίτησης.

Για να χορηγηθεί το επίδομα, η αίτηση πρέπει να υποβληθεί οριστικά και να έχει εγκριθεί. Επισημαίνεται ότι αίτηση που έχει αποθηκευτεί προσωρινά θεωρείται μη υποβληθείσα και δεν λαμβάνεται υπόψη.

Πηγή: dikaiologitika.gr

Άνδρας στον Βόλο... ανακουφίστηκε που θα περάσει τρεις μήνες στην φυλακή, επειδή δεν έχει μέρος να μείνει

Με ανακούφιση δέχτηκε την πρόταση της εισαγγελίας να περάσει τους υπόλοιπους τρεις μήνες της ζωής του φυλακή.

 

Οι φυλακές είναι η μόνη στέγη που μπορούσε να εξασφαλιστεί για έναν 58χρονο τοξικομανή, με σοβαρά προβλήματα αναπηρίας, που καταδικάστηκε πριν λίγες ημέρες για την επίθεση με μαχαίρι στον γιό του.

Το δικαστήριο τον καταδίκασε για επικίνδυνη ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, σε συνολική ποινή φυλάκισης 30 μηνών, χρηματική ποινή 690 €, με αναστολή και χωρίς η έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη. Ταυτόχρονα όμως το Δικαστήριο διέταξε τον κατηγορούμενο να μην πλησιάσει ξανά το σπίτι που μένει ο γιός του στη Ν. Ιωνία.

Δήλωσε πως δεν έχει που να μείνει και «φιλοξενήθηκε» στα κρατητήρια της αστυνομίας, ενώ οι έρευνες της στο οικογενειακό του περιβάλλον ώστε να φιλοξενηθεί από συγγενικό του πρόσωπο, ήταν άκαρπες.

Δέχτηκε με ανακούφιση την φυλάκισή του

Με ανακούφιση δέχτηκε την πρόταση της εισαγγελίας να περάσει τους υπόλοιπους τρεις μήνες της ζωής του φυλακή, στον Κορυδαλλό, εφόσον στον Βόλο δεν βρέθηκε δομή και η αδερφή του αρνήθηκε την φιλοξενία του, σύμφωνα με το gegonotanews.gr.

Το δικαστήριο που τον καταδίκασε την Τρίτη, ανακάλεσε την αναστολή και οδηγήθηκε στην φυλακή για να εκτίσει 3 μήνες από τους 30 μήνες στους οποίους καταδικάστηκε.

Πηγή: gazzetta.gr

Ο γρίφος με την αλλαγή ώρας: Οι αντικρουόμενες απόψεις, οι Ευρωπαίοι και η στάση της Ελλάδας

Την επόμενη Κυριακή του Οκτωβρίου, τελευταία του μήνα, θα αλλάξει και φέτος η ώρα σε χειμερινή και στη χώρα μας, καθώς η Ευρώπη «πάγωσε» για άλλη μια φορά την κατάργηση του μέτρου που θα οδηγούσε σε μόνιμη διατήρηση της θερινής ώρας.

Συγκεκριμένα, στις 04:00 τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Οκτωβρίου θα γυρίσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα πίσω, και οι δείκτες θα δείχνουν 03:00.

Σημειώνεται ότι η συζήτηση για την κατάργηση του μέτρου αλλαγής της ώρας είχε ξεκινήσει το 2018, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλλει σχετική πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 12 Σεπτεμβρίου.

Τα κράτη-μέλη θα επέλεγαν αν θέλουν να μείνουν στη θερινή ή τη χειμερινή ώρα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Μάλιστα, η Κομισιόν διοργάνωσε δημόσια διαβούλευση το καλοκαίρι του 2018, στην οποία συμμετείχαν 4,6 εκατ. Ευρωπαίοι πολίτες, εκ των οποίων το 84% τάχθηκε υπέρ της διακοπής των εξαμηνιαίων αλλαγών, ενώ το 16% εναντίον.

Σημαντικό ρόλο σε αυτήν την απόφαση της κοινής γνώμης διαδραμάτισαν και οι «επιπτώσεις» από την αλλαγή ώρας στο βιολογικό ρολόι, όπως η δυσκολία στην άμεση προσαρμογή.

Στις 26 Μαρτίου 2019, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη θέση του σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής, τασσόμενο υπέρ της κατάργησης των εποχικών αλλαγών της ώρας, Ωστόσο, μετέθεσε την απόφαση των χωρών-μελών για δύο χρόνια, έως το 2021.

Μια σειρά από γραφειοκρατικά ζητήματα, όμως, όπως το Brexit, η πανδημία στη συνέχεια και πλέον ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι επιπτώσεις που αυτός έχει επιφέρει σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο με την αύξηση των τιμών της ενέργειας, έχουν οδηγήσει σε αναστολή υλοποίησης της απόφασης.

Η εξοικονόμηση ενέργειας

Η σύνδεση της συζήτησης περί κατάργησης του μέτρου, με την ενεργειακή κρίση και το κατά πόσο θα ήταν ευεργετική, βρίσκεται πλέον στο «μικροσκόπιο» των ειδικών, οι οποίοι εκπονούν και τις σχετικές μελέτες.

Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η μόνιμη θερινή ώρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε εξοικονόμηση ενέργειας. Άλλες έρευνες, ωστόσο, αμφισβητούν τον ισχυρισμό αυτό.

Σε δήλωσή του πριν από μερικές μέρες, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, ενημερώνοντας πως ούτε και φέτος πρόκειται να καταργηθεί το μέτρο, τόνισε τα εξής: «Προσπαθήσαμε και σε επίπεδο Ευρώπης να εκπονήσουμε μελέτες που να αποδεικνύουν ή να διαπιστώνουν αν τελικά η διατήρηση της θερινής ώρας θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση κατανάλωσης. Αυτό, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν αποδεικνύεται. Άρα συνεχίζουμε να αλλάζουμε ώρα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, μάλιστα, ακόμη μία έρευνα εκπονείται τη στιγμή αυτή. Ωστόσο, θεωρείται απίθανο να υπάρξει κάποια αλλαγή της τελευταίας στιγμής, σε περίπτωση που η μελέτη καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα που δίνει «πόντους» σε όσους υποστηρίζουν την κατάργηση του μέτρου.

Η άποψη Βρετανής ειδικού

Τα νοικοκυριά στη Βρετανία θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν περισσότερες από 400 λίρες ετησίως στους λογαριασμούς ενέργειας, εάν τα ρολόγια δεν γυρίσουν πίσω στα τέλη Οκτωβρίου, σύμφωνα με ειδική επιστήμονα, η οποία είπε ότι θα βοηθήσει τους ανθρώπους με την κρίση κόστους ζωής και θα μειώσει την πίεση στο Εθνικό Δίκτυο αυτόν τον χειμώνα.

Η απογευματινή ζήτηση ενέργειας κορυφώνεται μεταξύ 5 μ.μ. και 7 μ.μ. κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν ο ήλιος έχει ήδη δύσει μετά τη θερινή ώρα (DST). Εάν τα ρολόγια δεν γύριζαν πίσω, η φωτεινότητα θα παρέμενε για τουλάχιστον ένα μέρος αυτού του χρόνου, μειώνοντας τις εκπομπές άνθρακα και τη ζήτηση ενέργειας.

Η καθηγήτρια Aoife Foley, ειδική στην καθαρή ενέργεια στο Πανεπιστήμιο Queen's του Μπέλφαστ, δήλωσε στη Guardian: «Απλώς εγκαταλείποντας τη χειμερινή ώρα τον Οκτώβριο, εξοικονομούμε ενέργεια επειδή είναι πιο φωτεινά το βράδυ κατά τη διάρκεια του χειμώνα, επομένως μειώνουμε την εμπορική και οικιακή ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας καθώς οι άνθρωποι φεύγουν από την εργασία τους νωρίτερα και πηγαίνουν σπίτι νωρίτερα, που σημαίνει ότι χρειάζεται λιγότερος φωτισμός και θέρμανση».

Αυτό θα βοηθούσε την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τον «ενεργειακό πόλεμο» στην Ευρώπη που προέκυψε από την εισβολή στην Ουκρανία, είπε. «Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες αυτόν τον χειμώνα, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να ξεκινήσουμε πολύ σοβαρά τον περιορισμό της ενέργειας για να αποφύγουμε μεγαλύτερα ενεργειακά ζητήματα τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο, όταν τα αποθέματα φυσικού αερίου αρχίζουν να εξαντλούνται», πρόσθεσε η ίδια.

Ο «πατέρας» της αλλαγής ώρας

Η θερινή ώρα, (σ.σ.: Daylight Saving Time, DST στα αγγλικά), είναι η αλλαγή της ώρας που ένα κράτος διαλέγει να υιοθετήσει για ένα χρονικό διάστημα του έτους.

Η αλλαγή αυτή γενικά είναι κατά μία ώρα μπροστά από την ηλιακή ώρα. Βασίζεται σε ένα σύστημα που σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για την εξοικονόμηση ενέργειας.

Υπογραμμίζεται ότι το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που επιλέγει να γυρίζει τους δείκτες των ρολογιών του κάθε έξι μήνες, καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν.

Η ιδέα αποδίδεται στον Βενιαμίν Φραγκλίνο το πολύ μακρινό 1784 ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες.

Έναν αιώνα αργότερα υποστήριξε την πρόταση αυτή ο Γουίλιαμ Γουίλετ, ένας Βρετανός επιχειρηματίας που ασχολούνταν με την οικοδομή. Ο Γουίλετ μάλιστα είχε αρθρογραφήσει για το θέμα το 1907 με τίτλο Waste of Daylight, αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση.

Η τρέχουσα αλλαγή της ώρας, όπως τη γνωρίζουμε δηλαδή σήμερα, βασίστηκε στην πιο επιστημονική προσέγγιση του Νεοζηλανδού εντοµολόγου, Τζορτζ Χάντσον. Ο ίδιος παρατήρησε ότι η μεγαλύτερη διάρκεια της μέρας τους μήνες του καλοκαιριού τον βοηθούσε να συλλέξει περισσότερα έντοµα. Έτσι, έκανε τη σχετική πρόταση το 1895.

Η πρώτη εφαρμογή της στην Ελλάδα 

Στην Ευρώπη, η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η αλλαγή ώρας ήταν το καλοκαίρι του 1916, εν μέσω πολέμου, στη Γερμανία, προκειμένου το ανθρώπινο δυναμικό να μπορεί να παράγει καλύτερα πολεμικό υλικό χωρίς να καταναλώνει ηλεκτρικό ρεύμα.

Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932, στη συνέχεια όμως εγκαταλείφθηκε.

Αργότερα, κατά τη δεκαετία του ‘70, μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973, αποφασίστηκε η υιοθέτηση της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, η οποία το εφάρμοσε πια το 1975.

Πηγή: dikaiologitika.gr

Οι αλλαγές στο φοιτητικό στεγαστικό επίδομα - Ποιοι θα λάβουν για πρώτη φορά 1.500 ευρώ

Περιορισμένες είναι οι παρεμβάσεις που έκανε το υπουργείο Παιδείας στα δικαιολογητικά που χρειάζονται για τη χορήγηση του φοιτητικού στεγαστικού επιδόματος, τροποποιώντας προηγούμενη απόφασή του.

Ειδικά για το ακαδημαϊκό έτος 2021- 2022 με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων θα καθορισθεί η διαδικασία υποβολής συμπληρωματικών στοιχείων αναφορικά με τη χορήγηση του στεγαστικού επιδόματος στην περίπτωση συγκατοίκησης, για όσους δικαιούχους υπέβαλαν αίτηση μέσω του Πληροφοριακού Συστήματος για το συγκεκριμένο ακαδημαϊκό έτος

Σε περίπτωση φοιτητή που συγκατοικεί, ο δικαιούχος δηλώνει τα εξής στοιχεία:

• ΑΦΜ συγκατοικούντος φοιτητή.
• Αριθμό Ακαδημαϊκής Ταυτότητας συγκατοικούντος φοιτητή.
• ΑΦΜ που είναι δηλωμένο στο μισθωτήριο για τον συγκατοικούντα φοιτητή, το οποίο μπορεί να ταυτίζεται με το ΑΦΜ του συγκατοικούντος φοιτητή.

Η εφαρμογή του Στεγαστικού Επιδόματος με βάση τον αριθμό Ακαδημαϊκής Ταυτότητας του συγκατοικούντος φοιτητή που δηλώθηκε, αντλεί τα ακόλουθα στοιχεία από το πληροφοριακό σύστημα της Ακαδημαϊκής Ταυτότητας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων:

• Ονοματεπώνυμο του φοιτητή.
• Σχολή φοίτησης (Τμήμα, Σχολή/Ίδρυμα)
• Ημερομηνία εισαγωγής του φοιτητή στη Σχολή (έτος/ μήνας).
• Έδρα της Σχολής φοίτησης.
• Αριθμός ετών φοίτησης της Σχολής φοίτησης και με βάση τον κωδικό μισθωτηρίου συμβολαίου της κατοικίας που μισθώνει ο φοιτητής, επαληθεύει από το πληροφοριακό σύστημα Μίσθωσης Ακίνητης Περιουσίας της ΑΑΔΕ.
• Την συμπερίληψη του ΑΦΜ που δηλώθηκε για τον συγκατοικούντα φοιτητή στο μισθωτήριο.

Τα προβλεπόμενα κριτήρια

Κριτήρια στην περίπτωση φοιτητή που συγκατοικεί:

• Ο συγκατοικών φοιτητής δεν είναι κάτοχος άλλου πτυχίου Α.Ε.Ι.
• Ο συγκατοικών φοιτητής δεν έχει υπερβεί το προβλεπόμενο από τον Κανονισμό Σπουδών χρονικό όριο εξαμήνων φοίτησης.
• Ο συγκατοικών φοιτητής φοιτά στην ίδια πόλη ή περιφερειακή ενότητα σπουδών με τον φοιτητή για τον οποίο γίνεται η αίτηση φοιτητικού στεγαστικού επιδόματος.
• Ο ΑΦΜ που έχει δηλωθεί ως μισθωτής για λογαριασμό του έτερου φοιτητή ταυτίζεται με τον ΑΦΜ του συγκατοικούντος φοιτητή ή συμπεριλαμβάνει τον φοιτητή ως προστατευόμενο τέκνο στη δήλωσή του.
• Το μισθωτήριο της αίτησης φοιτητικού στεγαστικού επιδόματος περιλαμβάνει ως μισθωτή τον ΑΦΜ που δηλώθηκε για τον συγκατοικούντα φοιτητή.

Στην περίπτωση φοιτητή που συγκατοικεί με άλλο προπτυχιακό φοιτητή ΑΕΙ που φοιτά για την απόκτηση πρώτου πτυχίου και δεν έχει υπερβεί τη διάρκεια φοίτησης ως προς τα εξάμηνα που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών, κι εφόσον τα Τμήματα/Σχολές σπουδών του φοιτητή και του συγκατοικούντος φοιτητή βρίσκονται στην ίδια πόλη ή περιφερειακή ενότητα, χορηγείται ετήσιο στεγαστικό επίδομα ίσο με δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ.

Οι αιτήσεις για τη χορήγηση του στεγαστικού επιδόματος για κάθε ακαδημαϊκό έτος υποβάλλονται εντός προθεσμίας από 1 έως 30 Ιουνίου εκάστου έτους, εκτός εάν ορισθεί διαφορετικά με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Προϋπόθεση για την υποβολή της αίτησης είναι ο φοιτητής για τον οποίο χορηγείται το επίδομα, να είναι κάτοχος Ακαδημαϊκής Ταυτότητας σε ισχύ και κάτοχος Α.Φ.Μ.

Οι αιτήσεις υποβάλλονται ηλεκτρονικά μέσω ειδικής ψηφιακής εφαρμογής που υλοποιεί και υποστηρίζει η ΕΔΥΤΕ Α.Ε.,ως εποπτευόμενος φορέας του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης

Δείτε το ΦΕΚ ΕΔΩ

Αναδρομικά 500 ευρώ

Το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα θα καταβηλθεί αναδρομικά για το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος και αυξημένο κατά 500 ευρώ (1.500, αντί 1.000). 

Όσοι φοιτητές θα επιλέξουν να συγκατοικήσουν με άλλον φοιτητή ή φοιτήτρια θα λάβουν 2.000 ευρώ.

Η αύξηση αφορά και τους σπουδαστές και καταρτιζόμενους που έχουν ήδη υποβάλει αιτήσεις για το εκπαιδευτικό έτος 2021 – 2022, οι οποίοι καλο΄ύνται να υποβάλουν ακόμη μία συμπληρωματική δήλωση στο ΙΕΚ που φοιτούν, για να λάβουν αναδρομικά το συμπληρωματικό ποσό των 500 ευρώ.

Στους δικαιούχους συγκαταλέγονται για πρώτη φορά από τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά είναι και οι σπουδαστές των ΙΕΚ αρμοδιότητας του Υπουργείου Τουρισμού.

«Σε συνέχεια της υλοποίησης της πρωθυπουργικής εξαγγελίας αναφορικά με την παροχή στεγαστικού επιδόματος στους σπουδαστές των ΙΕΚ όλης της χώρας -συμπεριλαμβανομένων και όλων όσοι φοιτούν στα ΙΕΚ αρμοδιότητας του Υπουργείου Τουρισμού- στεκόμαστε εμπράκτως δίπλα σε κάθε σπουδαστή και καταρτιζόμενο για την αναβάθμιση των όρων και του περιεχομένου των σπουδών του», ανέφερε για το θ΄έμα η υφυπουργός Τουρισμού, αρμόδια για την Τουριστική Εκπαίδευση, Σοφία Ζαχαράκη.

Πηγή: dikaiologitika.gr 

13χρονος μπήκε μπροστά στο αυτοκίνητο και σκοτώθηκε για να σώσει την αδελφή του.

Ένας 13χρονος έγινε ο «ήρωας» της Νέας Υόρκης αφού, στη προσπάθεια να σώσει την αδερφή του, έπεσε πάνω σε αυτοκίνητο και τελικά πέθανε.

Την Τετάρτη 12 Οκτωβρίου, ο 13χρονος Tyler Phillips και η αδελφή του, Krystal Randolph, επίσης 13 ετών, επέστρεφαν στο σπίτι τους από το παιδικό πάρκο Gordon Heights της Νέας Υόρκης.

Τα δύο αδέρφια περπατούσαν στον ποδηλατόδρομο, όταν ένα αυτοκίνητο που εμφανίστηκε από πίσω τους με μεγάλη ταχύτητα και με σβηστά φώτα, έπεσε πάνω στα δύο άτυχα παιδιά. Ο μικρός Tyler ενστικτωδώς κατάφερε να σπρώξει την συνομήλικη αδερφή του, με τον ίδιο να μη προλαβαίνει να φύγει από τη πορεία του αυτοκινήτου.

Και τα παιδιά μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Stony Brook. Η Krystal φέρεται να υπέστη ένα απλό διάστρεμμα στο χέρι, ωστόσο τα τραύματα του Tyler ήταν πολύ πιο σοβαρά και τελικά υπέκυψε σε αυτά.

Όπως δήλωσε η μητέρα του άτυχου αγοριού: «Δεν έχει καμία εγκεφαλική λειτουργία ο Tyler, χάθηκε για πάντα».

Οργή στους κατοίκους της Νέας Υόρκης έχει προκαλέσει το γεγονός ότι ο «εγκληματίας» οδηγός έφυγε αμέσως αφού χτύπησε τα δύο παιδιά, χωρίς να σταματήσει να ελέγξει αν ήταν καλά.

Ο αναπληρωτής επιθεωρητής David Doherty δήλωσε: «Αναμένουμε ότι το εμπλεκόμενο όχημα θα έχει ζημιές στο μπροστινό μέρος και/ή στους πλευρικούς επιβάτες. Αυτή τη στιγμή ερευνούμε την περιοχή για μάρτυρες και βίντεο. Προσφέρεται αμοιβή 5.000 δολαρίων σε όποιον έχει οποιαδήποτε πληροφορία για το αυτοκίνητο που θα μπορούσε να οδηγήσει στη σύλληψη του οδηγού»

Η Krystal μίλησε στα τοπικά Μέσα και είπε χαρακτηριστικά ότι ο αδελφός της «της έσωσε τη ζωή», με τη μητέρα του ζευγαριού να προσθέτει: «Ήταν ένας ήρωας, θα είναι πάντα ένας ήρωας».

Πηγή: gazzetta.gr

Δέσποινα Βανδή: Εκθαμβωτική εμφάνιση με Celia Kritharioti στο J2US

H Δέσποινα Βανδή έκανε άλλη μία εντυπωσιακή εμφάνιση στο χθεσινό live του J2US και ήταν εκθαμβωτική. 

Επέλεξε ένα δαντελένιο φόρεμα της σχεδιάστριας Celia Kritharioti που μας άρεσε πάρα πολύ.

Η μοναδική αυτή δημιουργία είχε bustier top όλο δαντέλα, ντραπέ σχέδιο στην μέση και κατέληγε σε διάφανη μακριά lace φούστα που άφηνε τα υπέροχα πόδια της να φαίνονται. 

Άλλη μία εμφάνιση της Δέσποινας Βανδή που ξεχώρισε για το στιλ της και μας κάνει να ανυπομονούμε και για τα επόμενα outfits της στο μεγάλο show του Σαββάτου.

Πηγή: enimerosi.fbe.gr

Ξανά στη συζήτηση η ημερομηνία για τις δημοτικές εκλογές του 2023

Ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης, «απάντησε» στην απορία του Αλέξη Τσίπρα για την ημερομηνία διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Πιο αναλυτικά, με αφορμή το ερώτημα που διατύπωσε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος του, αναφορικά με τον χρόνο διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών, ο Υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης επισημαίνει τα εξής:

«Σχετικά με τις απορίες του κ. Αλέξη Τσίπρα για τον χρόνο διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών εκλογών η απάντηση είναι απλή: Οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν στην ημερομηνία που ορίζεται από τον νόμο και η Κυβέρνηση δεν προτίθεται να αλλάξει αυτή την ημερομηνία».

Με βάση τα όσα έχουν αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν και στελέχη της ΝΔ, οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα διεξαχθούν στις 8 (και 15) Οκτωβρίου 2023.

Νωρίτερα, ο Αλέξης Τσίπρας είχε αναφέρει τα εξής:

«Διαβάζω σε εφημερίδες ότι η κυβέρνηση σκέφτεται να μεταθέσει το χρόνο των αυτοδιοικητικών εκλογών» και ζήτησε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Εσωτερικών να απαντήσουν πότε θα γίνουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές.

Πρέπει να μας πει η κυβέρνηση πότε θα γίνουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, αν σκέφτεται μετάθεση ή θα τηρήσει το χρονοδιάγραμμα που έχει αποφασιστεί», είχε αναρωτηθεί ο Αλέξης Τσίπρας.

Πηγή: dikaiologitika.gr

Σάλος με την παραίτηση εκπαιδευτικού ΕΠΑΛ - Δεχόταν βία από μαθητές

Η Πανελλήνια Ενωση Διευθυντών Σχολικών Μονάδων παίρνει θέση σχετικά με την πρόσφατη επιστολή αναπληρωτή καθηγητή ΕΠΑΛ και τη βία που δεχόταν από μαθητές.

Ο καθηγητής στην επιστολή του ανέφερε τους λόγους της παραίτησής του λόγω της σφοδρής βίας που δέχτηκε από μαθητές, οι οποίοι ήθελαν να του επιβάλλουν μέχρι και τι βαθμό θα τους βάλει.

Η Πανελλήνια Ένωση αναφέρει σε ανακοίνωσή της:

«Σχετικά με τον αναπληρωτή καθηγητή του ΕΠΑΛ»

Με αφορμή τη συγκλονιστική επιστολή του αναπληρωτή καθηγητή του ΕΠΑΛ, που παραιτήθηκε εξαιτίας της σφοδρής βίας που δέχθηκε από μαθητές, ήρθε επιτακτικά η στιγμή ως κοινωνία και ως εκπαιδευτικοί σύσσωμοι να αντιδράσουμε σθεναρά και να οριοθετήσουμε τις ανάρμοστες ή παραβατικές συμπεριφορές μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Η ατιμωρησία και ο άκρατος δικαιωματισμός δεν αναθρέφουν υπεύθυνους πολίτες. Τα ζητήματα που προκύπτουν αναλύοντας από κοινωνιολογικής και παιδαγωγικής άποψης είναι πολλά, όπως και ποικίλες οι απαντήσεις που μπορούν να δοθούν σε αυτά.

Θα πρέπει, όμως, να συμφωνήσουμε πως οι κανόνες επιβάλλεται να υπάρχουν και να εφαρμόζονται διότι δίχως αυτούς δεν υπάρχει οργανωμένη κοινωνία.

Ζητούμε ο αναπληρωτής καθηγητής του ΕΠΑΛ, που με σθένος και αξιοπρέπεια αντιμετώπισε μια «ζούγκλα», να μην «χαθεί» από την εκπαίδευση και να μην υποστεί μια τόσο σοβαρή και επιζήμια για τον ίδιο απόφαση όπως αυτή της παραίτησής του.

Το Υπουργείο Παιδείας να πάρει άμεσα μέτρα-και να τα στηρίξει- στα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλης της χώρας για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των μαθητών.

Ακολουθεί η επιστολή του εκπαιδευτικού που δημοσιεύτηκε στο alfavita.gr:

Θέμα: Παραίτηση – καταγγελία

Ονομάζομαι ............... είμαι αναπληρωτής εκπαιδευτικός ΠΕ 04.04 και ανέλαβα καθήκοντα για τη σχολική χρονιά 2022-23 στις 6/10/22 στην Δευτεροβάθμια ................... Συγκεκριμένα μου ανατέθηκαν καθήκοντα στα Γυμνάσιο – Λύκειο ........... και στο ΕΠΑΛ ..................

Επείγομαι να παραθέσω καταρχήν τα όσα θλιβερά και σοκαριστικά λαμβάνουν χώρα καθημερινά στο 1ο ΕΠΑΛ .............. αλλά και να εξηγήσω πλήρως και εμπεριστατωμένα τους λόγους που με οδήγησαν σε μια τόσο σοβαρή και επιζήμια για μένα απόφαση όπως αυτή της παραίτησης μου.

Σχετικά με το συγκεκριμένο ΕΠΑΛ η κατάσταση είναι γνωστή σε όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό, τη δευτεροβάθμια διεύθυνση και τη τοπική κοινωνία, κρίνω όμως πως μάλλον δεν έχει αξιολογηθεί σωστά η σοβαρότητα της, ενδεχομένως λόγω της χρόνια επικρατούσης κατάστασης στα ΕΠΑΛ και τα σχολεία της χώρας γενικότερα.

Τη Δευτέρα 10/10/22 πήγα στο ΕΠΑΛ ............. για το 1ο μου μάθημα. Από τη πρώτη στιγμή δε χρειάζεται ιδιαίτερη παρατηρητικότητα ή εμπειρία για να καταλάβει κάποιος πως η κυριαρχία των μαθητών είναι απόλυτη και αρνητική. Είναι φανερό από τη περικυκλωμένη με επιδεικτικά καπνίζοντες μαθητές αίθουσα καθηγητών. Το κάπνισμα είναι ελεύθερο σε όλο το προαύλιο χώρο ενώ κάποιοι καπνίζουν και μέσα στις τάξεις.

Πολλοί ανήλικοι μαθητές έρχονται με τα ΙΧ τους και παρκάρουν στις θέσεις για παρκιγκ εντός του σχολείου. Σημειωτέων πως, όπως πληροφορήθηκα, πέρσι υπήρξε θανατηφόρο ατύχημα όταν ανατράπηκε ΙΧ με μαθητές, ένας δεν πρόλαβε να βγει και κάηκε ζωντανός.

Παρόλα αυτά δεν διαπίστωσα κανένα έλεγχο από τη τροχαία έξω από το σχολείο. Καμιά φορά, ανάλογα το κέφι, μπορεί να βάλει κάποιος τραπ στα ηχεία του αυτοκινήτου του, δονώντας το σχολείο.

Μαθητές περιφέρονται παντού όλες τις ώρες και μπαινοβγαίνουν στο σχολείο μιας και η πόρτα δε κλείνει ποτέ. Την ώρα του μαθήματος μπορεί να ακουστούν έντονες

συντονισμένες κραυγές και να γίνει κάποιο φιλικό «ντου» από μερίδα μαθητών σε κάποιο άλλο τμήμα. Ο τρόπος επικοινωνίας τόσο μεταξύ των μαθητών αλλά και όσο και απέναντι στους καθηγητές μπορεί στη καλύτερη περίπτωση να αξιολογηθεί ως «αγενής».

Τα κινητά είναι σε διαρκή λειτουργία μέσα - έξω από τις τάξεις, τραβώντας βίντεο και τροφοδοτώντας το τικ – τοκ με «κατορθώματα» από την εξουσία που έχουν επιβάλει οι πλέον παραβατικοί, στο σχολικό χώρο, παράδειγμα για άλλους μαθητές άλλων σχολείων.

Ούτε λίγο ούτε πολύ θυμίζει περισσότερο σχολική δομή υπό μόνιμη μαθητική κατάληψη. Ακόμα όμως κι αν δεν τα προσέξεις όλα αυτά, οι ίδιοι οι μαθητές σου ξεκαθαρίζουν από την αρχή ποιος κάνει κουμάντο εκεί μέσα και ποιά είναι τα δικά σου καθήκοντα και υποχρεώσεις αν θέλεις να επιβιώσεις στο βασίλειο τους.

Ως καινούριος λοιπόν, έπρεπε να μου «σπάσει ο τσαμπουκάς εξ αρχής» και να καταλάβω που βρίσκομαι. Έτσι κατά τη πρώτη εμφάνιση μου στο μοναδικό τμήμα Ά τάξης

αντιμετώπισα μια συνεννοημένα εξωφρενική κατάσταση. Μαθήτριες, εκ περιτροπής έρχονταν και κάθονταν στην έδρα, βάζαν τα πόδια τους πάνω στα θρανία, όλοι άλλαζαν θέσεις, η πόρτα ανοιγόκλεινε συνεχώς και κοπανιόταν με δύναμη, κόσμος μπαινόβγαινε, φωνές ουρλιαχτά και κινητά.

Μετά από κάποια ώρα αποτυχημένων προσπαθειών, δια της επίκλησης στο φιλότιμο, ναθυμίσει το περιβάλλον λίγο σχολική τάξη, άρχισα να δίνω ωριαίες αποβολές, συνολικά σε 5 άτομα, κυρίως γιατί επέμεναν να έχουν τα κινητά τους ανοιχτά μέσα στο μάθημα παρά τις συνεχείς παρακλήσεις μου.

Μία εκ των μαθητριών που απέβαλα κάθισε έξω από την πόρτα και την ανοιγόκλεινε κοπανώντας τη με δύναμη. Της είπα να σταματήσει να το κάνει γιατί θα τη πάω στο Λυκειάρχη να πάρει ημερήσια αποβολή. Δε σταμάτησε. Οι άλλοι που έβγαλα έξω ήρθαν από το παράθυρο και στέκονταν με τα κινητά σα να βιντεοσκοπούν αν και μου υποσχέθηκαν πως δε το κάνουν...

Μάθημα δε κατάφερα να κάνω και στο τέλος πήγα στο λυκειάρχη που έδωσε τελικά αποβολή στη μαθήτρια γιατί εκτός των άλλων όση ώρα της μιλούσε αυτή «έσκαγε τσιχλόφουσκες στα μούτρα του» ενώ προηγουμένως γίναμε μάρτυρες του τρόπου με τον οποίο μίλησε η μαθήτρια αυτή στον πατέρα της.

Η 1η μέρα τελείωσε κάπως έτσι.

Τη 2η φορά που είχα μάθημα στο ΕΠΑΛ δηλαδή την Τετάρτη 12/10/22 κατάφερα αρχικά να κάνω μάθημα σε δύο τμήματα της Γ τάξης, ίσως επειδή ήταν πρώτες ώρες και νύσταζαν, ίσως και όχι. Στη συνέχεια όμως βρέθηκα πάλι στο ίδιο τμήμα της Ά όπου αντιμετώπισα μια παρόμοια κατάσταση με τη 1η φορά, μόνο που τώρα υπήρχαν μέσα και μαθητές από άλλα τμήματα – ένας γνωστός ως ο πρόεδρος του Β πληροφορικής- του κατά γενική ομολογία πιο παραβατικού τμήματος του σχολείου.

Ο συγκεκριμένος είχε διήμερη αποβολή και περιφερόταν όπου ήθελε, μου τον παρουσίασαν ως μαθητή της τάξης λέγοντας μου άλλο επίθετο από κάποιον που πραγματικά έλειπε.

Σε κάποια στιγμή ζήτησα από μια μαθήτρια που βαφόταν να κρύψει το κινητό της, η μαθήτρια μου απάντησε «να τελειώσω το φρύδι μου πρώτα». Της είπα πως δε μπορώ να περιμένω και της το πήρα από εκεί που το είχε ακουμπημένο. Τότε σηκώθηκε και με ύφος απειλητικό μου είπε «φέρε αμέσως πίσω το κινητό μου» της ζήτησα να αλλάξει ύφος και της είπα πως αν το θέλει θα πρέπει να βγει έξω. Το πήρε και βγήκε έξω. Τα περιστατικά αυτά γίνονταν μέσα σε γενικευμένη βαβούρα. Σε κάποια στιγμή με παρότρυνση του «προέδρου του ΄Β πληροφορικής» άρχισαν να στριγγλίζουν όλοι μαζί και να χτυπάνε τις καρέκλες γελώντας. Τους είπα πως εφόσον δεν θέλουν να γίνει μάθημα θα βάλω σε όλους απουσία και ζήτησα από την απουσιολόγο να το κάνει. Ξανακαταλήξαμε στο Λυκειάρχη. Μάθημα πάλι δεν έγινε.

Η κατάσταση κορυφώθηκε στο διάλειμμα όταν ενώ καθόμουν στο γραφείο των καθηγητών ήρθε απειλητικός εξωσχολικός «νταής» και προσπάθησε να με εκφοβίσει. Φώναζε «ποιος είναι αυτός ο μάγκας που βγάζει έξω επειδή έχουν κινητά» ή κάτι παρόμοιο. Του είπα «εγώ είμαι». Μου λέει «βγες έξω» και βγήκα. Μου λέει «εσύ έβγαλες έξω τη κοπέλα μου;» και ήρθε και κόλλησε στη κυριολεξία τη μύτη του στη μύτη μου.

Ενώ πρόσωπο με πρόσωπο, κοιτιόμασταν στα μάτια, τα παιδιά είχαν βγάλει τα κινητά έτοιμα να βιντεοσκοπήσουν ή να ορμήσουν αν κάτι συνέβαινε και ενώ περίμενα τα χειρότερα, τη κρίσιμη στιγμή, παρενέβη γενναία ο Λυκειάρχης και τον απομάκρυνε με σπρωξιές. Πληροφορήθηκα τότε πως ήταν εξωσχολικός ενήλικος (εγώ νόμιζα ήταν μαθητής) και σεσημασμένος, γνωστός στην αστυνομία και πρώην μαθητής του «σχολείου». Ο νταής απομακρύνθηκε βρίζοντας το Λυκειάρχη και το σχολείο αλλά παρέμεινε στο χώρο του σχολείου όπου να σημειώσω, βρίσκεται καθημερινά.

Στη συνέχεια είχα μάθημα για 1η φορά στο ΄Β πληροφορικής το χειρότερο κατά γενική ομολογία, όπως επεσήμανα προηγουμένως, τμήμα του ΕΠΑΛ. Τα παιδιά αυτά είχαν αφηνιάσει. Θα έλεγα πως πρόκειται για τον πυρήνα της «παραβατικής κυβέρνησης» που έχουν εγκαταστήσει. Ο τρόπος που έληξε το επεισόδιο με τον εξωσχολικό δεν τους είχε iκανοποιήσει. Με απειλούσαν για το αμάξι μου και μου ‘λέγαν πως με περιμένει ο εξωσχολικός να με δείρει. Ταυτόχρονα κοπανούσαν θρανία, καρέκλες και κυρίως στρίγγλιζαν όλοι μαζί, πράματα που κάνουν σχεδόν κάθε μέρα. Έφυγα από το τμήμα. Ήταν προφανές πως ‘θέλαν να με κάνουν να χάσω τη ψυχραιμία μου να κάνω κάποια λάθος κίνηση για να μου ορμήσουν, να με βιντεοσκοπήσουν και φυσικά βάση νομοθεσίας θα την πλήρωνα μόνο εγώ.

Οι «μαθητές» των δύο τμημάτων (του Ά και Βπ) μαζί με τον εξωσχολικό είχαν στηθεί δίπλα στο δρόμο που πήγαινε προς το χώρο στάθμευσης και την έξοδο και ‘δείχναν να με περιμένουν. Κάποιοι συνάδελφοι με συμβούλεψαν να καλέσω την αστυνομία για να φύγω.

Άλλοι μου είπαν πως δε θα γινόταν κάτι. Ο Λυκειάρχης είχε φύγει για κάποια δουλειά αν και προηγουμένως, χωρίς να το γνωρίζω, είχε φροντίσει να μιλήσει στον εξωσχολικό.

Αφού ηρέμησα αποφάσισα να πάω μόνος να τους μιλήσω. Έκρινα πως αν φώναζα την αστυνομία θα χανόταν κάθε πιθανότητα επαναπροσέγγισης και άρα θα εξαφανίζονταν κάθε πιθανότητα να κάνω τη δουλειά μου ως εκπαιδευτικός. Στάθηκα επίτηδες δίπλα στον εξωσχολικό που έδειχνε να με αγνοεί κοιτώντας το κινητό του, και τους είπα, εν ολίγοις, πως αν δε με θέλουν μου είναι αδύνατο να τους κάνω μάθημα και πως θα παραιτηθώ επί τόπου και θα φύγω από το νησί, κάτι που πραγματικά είχα αποφασίσει και το είχα πει στους συναδέλφους.

Εκεί προς έκπληξη μου ακούστηκε «όχι κύριε». Τους εξήγησα ξανά αυτό που τους είχα πει και στη τάξη πως εγώ εργάζομαι και πληρώνομαι για αυτό. Μου είπαν (αυτό που κι αυτοί ξανά μου είχαν πει) πως και να μη τους κάνω μάθημα πάλι θα πληρωθώ. Τους απάντησα πως δε μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο και πως αυτοί δεν πρέπει να επιζητούν κάτι τέτοιο, πως αν παραμείνω θα συνεχίσω να απαγορεύω το κάπνισμα μέσα στη τάξη όπως και τα κινητά και γενικά θα κάνω μάθημα σύμφωνα με τους κανόνες, γι’ αυτό να το ξανασκεφτούν και να μου πουν αν θέλουν να μείνω. Απάντησαν ξανά δυνατά να μείνω αν και ακούστηκαν και κανά δυό σκόρπια «να φύγεις».

Στη συνέχεια γύρισα προς τον εξωσχολικό και του έτεινα το χέρι. Μου το έδωσε και σε καλό

τόνο μου είπε πως δεν έχω δικαίωμα να παίρνω τα κινητά των παιδιών. Του είπα πως από

όσο ξέρω το έχω και πως θα το ξανακάνω. Αυτός επέμενε και τότε παρενέβη «ο πρόεδρος

του Β πληροφορικής», αυτός με τις 2 μέρες αποβολή και είπε «όχι το έχει. Εμένα στο

δημοτικό μου το ‘έπαιρναν συνέχεια…». Γελάσαμε. Η κατάσταση εκτονώθηκε και όπως είπε

και ο πρόεδρος: «εντάξει καλός είσαι περνάς». Μία μαθήτρια ήρθε και μου ζήτησε

συγνώμη. Και κάπως έτσι με αυτή τη φριχτή δοκιμασία (διότι αυτό ήταν), τελείωσε η 2η

μέρα μου στο ΕΠΑΛ. Κάποιοι συνάδελφοι πρότειναν να γίνει σύλλογος για το γεγονός αλλά

τελικά δεν ορίστηκε κάτι.

Κατόπιν πήγα στη δευτεροβάθμια όπου ανέφερα προφορικά όλα αυτά και άλλα που για

λόγους οικονομίας δε περιγράφω εδώ, στον διευθυντή των «εκπαιδευτικών θεμάτων»

........... καθώς και τη πρόθεση μου να παραιτηθώ δυστυχώς εξ ολοκλήρου μιας

και όπως με ενημέρωσαν δε γινόταν να παραιτηθώ μόνο από το ΕΠΑΛ και να παραμείνω

στα άλλα σχολεία ως «μειωμένου ωραρίου» όπως ζητούσα. Φυσικά ήταν γνώστης της

κατάστασης στο ΕΠΑΛ. Συζητήσαμε για τη νομοθεσία που μας «δένει τα χέρια» και με

παρότρυνε να μη παραιτηθώ γιατί θα ήταν καταστροφικό για την καριέρα μου. Μου ζήτησε

να «προσαρμοστώ κάπως» παρόλο που γνωρίζει πως προσαρμογή στη προκειμένη

σημαίνει να στέκομαι σα «νεκροζώντανος» στη τάξη να κάνω πως δε βλέπω, δεν ακούω, δε νιώθω, να μη κάνω μάθημα εννοείται, και τελικά να τους βάλω όλους 12 για να μην έχω άλλα… Δε παραιτήθηκα διότι πίστευα πως μετά τα γεγονότα που προηγήθηκαν και την αίσια έκβαση τους υπήρχε ελπίδα συνεννόησης.

Τη Δευτέρα 17/10/22 είχα μάθημα ξανά στο ΕΠΑΛ και πήγα με τη κρυφή ελπίδα πως ίσως

κάτι να έχει αλλάξει μετά τα επεισόδια της Τετάρτης. Στο μάθημα με το ΄Β πληροφορικής

αντιμετώπισα μια χυδαία κατάσταση. Οι «μαθητές» κάναν σόου κοπανώντας θρανία και

καρέκλες στους τοίχους, σκούζοντας όλοι μαζί «καλοοοο εεεεε», ή «μμμμμμμμμμμμ» ή

βγάζοντας απλά άναρθες κραυγές δυνατά (όπως μου εξήγησαν «αυτό εκνευρίζει πολύ τους καθηγητές», κάπνιζαν μέσα στη τάξη και έκαναν διάφορες ανοησίες πχ ένας αρκετά ψηλός και δυνατός μαθητής πήρε στους ώμους τους έναν πιο μικρόσωμο που κάπνιζε και έκανε ημικαθίσματα κοιτώντας με. Με περικύκλωναν και με κοιτούσαν κάνοντας διάφορες γκριμάτσες και λέγοντας μου διάφορες ανοησίες. Αυτά όλα μπορείτε σίγουρα να τα απολαύσετε και στο τικ-τοκ μιας και μέσα στη γενικότερη σύγχυση που με δεξιοτεχνία δημιουργούσαν φρόντιζαν κάποιος να βιντεοσκοπεί.

Σε κάποια φάση ήρθαν στο δια ταύτα: «εδώ μάθημα δε κάνεις. Δε κάνει κανείς. Θα μας

βάλεις όλους ένα 12 όπως όλοι και άντε..», «όχι 12 ρε 16», «20 να μας βάλει», «λοιπόν όταν είμαστε ήσυχοι θα μας βάζεις 16 και όταν δε θα είμαστε θα μας βάζεις 12 εντάξει; Εντάξει ρε;».

Σε κάποια φάση που ρώτησα που βρίσκεται η μοναδική μαθήτρια του τμήματος και γιατί είναι μόνο αγόρια εδώ, μου είπαν «τη βιάσαμε όλοι μαζί στις τουαλέτες και ψόφησε,

και εκεί που κάθεσαι στη κατάληψη εμείς γαμούσαμε…. να ξερες που κάθεσαι…». Στο

σημείο αυτό να πω πως αν και όλα αυτά γίνονταν προφανώς για να μου δείξουν πόσο

«τρομεροί» είναι αυτό δε σημαίνει πως αν παρουσιασθεί ευκαιρία δεν είναι πιθανό να

δράσουν με τον τρόπο που περιγράφουν. Η σκέψη από την πράξη σε έφηβους χωρίς φρένα

δεν απέχει πολύ.

Ύστερα ξαναπιάσαν κουβέντα για το αυτοκίνητο μου. Ένας μαθητής αφελώς μου έδειξε τη

ταυτότητα του για να με πείσει πως μένουμε στο ίδιο χωριό στο οποίο λέει περιπολεί και

θα βρει το αυτοκίνητο μου οπότε «να κανονίσω». Ένας συνάδελφος εκτελών χρέη

υποδιευθυντή που προσπάθησε να βοηθήσει εκδιώχθηκε «τι θέλεις στη τάξη μας κάνουμε

μάθημα μας ενοχλείς έξω, έξω ρε». Όποτε πήγαινα να μιλήσω γινόταν γενικευμένη

οχλαγωγία.

Σε κάποια στιγμή προς το τέλος θυμήθηκαν τις απουσίες. «Μη κάνεις κάνα αστείο και μας

βάλεις απουσία», «αφού δε κάναμε μάθημα τι θέλετε να σας κάνω;», «εμείς εδώ είμαστε

κάνε μάθημα άντε ντε κάνε μάθημα. Σταματήστε ρε, έ μιλάω σταματήστε ελάτε μέσα τώρα

θα μας κάνει μάθημα», «άντε δάσκαλε κάνε μας μάθημα, εδώ είμαστε»… Ο πρόεδρος

προσπαθούσε να επιβάλει την «τάξη» για να αναβαθμιστεί ποιοτικά η διασκέδαση του,

όμως πλέον μάλλον δε γινόταν. Αν και προσπάθησα να πω κάποια πράματα για τον

άνθρακα και τις χρήσεις του ο θόρυβος και ο περίγελος ήταν τέτοιος που σταμάτησα.

Τελικά ήρθε μαζί μου ένας μαθητής στην αίθουσα καθηγητών έγραψε αυτός στο

απουσιολόγιο ποιοι ‘λείπαν (έτσι κι αλλιώς όταν φωναζα τα ονόματα μιας και δεν τους

ήξερα μου λέγαν ότι ήθελαν βάζαν άλλους μέσα στη θέση άλλων κλπ) 3 άτομα δηλαδή,

που δεν είχαν εμφανισθεί στο σχολείο καθόλου και μου λέει «υπέγραψε εδώ και

τελείωσες». «Καλά» είπα εγώ αλλά δεν υπέγραψα διότι τη Δευτέρα στις 17/10/2022 το

μάθημα της χημείας στο τμήμα ΄Β πληροφορικής όχι μόνο δεν έγινε αλλά αντί αυτού

πραγματοποιήθηκε ένας 45λεπτος διαρκής εκφοβισμός μου με απειλές για τη περιουσία

και τη σωματική ακεραιότητα μου και συνεχείς προσβολές και ύβρεις ώστε να μου γίνει ξεκάθαρο πως τα καθήκοντα μου είναι: «Μπες, κάτσε, βούλωστο, μη βάζεις απουσίες και

μη τολμήσεις να κόψεις κανέναν».

Αυτά που περιγράφω στο συγκεκριμένο τμήμα τα βιώνουν όλοι οι συνάδελφοι, αν και σε

μένα μπορεί να υπερέβαλαν επειδή είμαι καινούριος, ψηλός και κυρίως επειδή έδειξα

«ευθαρσώς» τη πρόθεση μου να κάνω μάθημα. Όμως οι εκφοβισμοί, η ταπείνωση και ο

εξευτελισμός είναι καθημερινότητα για όλους τους εκπαιδευτικούς εκεί μέσα. Όρια δεν

υπάρχουν και μάθημα δε γίνεται ποτέ σε συγκεκριμένα τμήματα.

Στη πραγματικά φιλική παρότρυνση κάποιων συναδέλφων αλλά και του διευθυντή

εκπαιδευτικών θεμάτων, για «υπομονή» με την αιτιολόγηση πως αυτά είναι «σημεία των

καιρών και της κοινωνίας» πως «ΕΠΑΛ είμαστε» πως «έτσι είναι όλα τα ΕΠΑΛ στην Ελλάδα»

δεν συμφωνώ. Το ότι είναι μια συνήθης κατάσταση δε σημαίνει πως είναι μια φυσιολογική

κατάσταση και σίγουρα δεν μπορεί να είναι αποδεκτή.

Το να επικαλούμαστε τους «καιρούς» καταργεί καταρχήν την ίδια την ουσία της

εκπαίδευσης και ακόμα κι αν συνηθίσω στον διεβδομαδιαίο αυτό «βιασμό» δε μπορώ σε

καμία περίπτωση να γίνω συνένοχος στη παραγωγή εγκληματιών.

Διότι αυτό συμβαίνει.

Οι ανήλικοι αυτοί μαθαίνουν πως μπορούν να κάνουν ότι θέλουν με τη μέθοδο του

ομαδικού «συμμοριτικού» τσαμπουκά. Παρακάμπτουν όρια και επιβάλουν κανόνες.

Δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον το οποίο τελικά, μη

μπορώντας να τις χαλιναγωγήσει τους περνάει το λάθος μήνυμα, λειτουργώντας έτσι ως

φυτώριο παραβατικότητας και αλλοτρίωσης. Ο τρόπος με τον οποίο καλλιεργείται ο

φασισμός στα σχολεία είναι κυρίως μέσα από την ανοχή στον εκφοβισμό.

Οι μαθητές εν αντιθέσει με την εκπαιδευτική κοινότητα, επιδεικνύουν ουσιαστική

αλληλεγγύη μεταξύ τους αν και συχνά υπό καθεστώς φόβου (πρόκειται δηλαδή για

συγκάλυψη), οργάνωση και αμεσότητα στις αντιδράσεις. Έχουν άφθονο χρόνο και

μειωμένους ηθικούς φραγμούς που τους καθιστούν, τουλάχιστον μερικούς από αυτούς,

αδίστακτους και άρα αποτελεσματικότατους. Κυρίως όμως ότι κάνουν γίνεται με την ανοχή

του νόμου και της κοινωνίας και αυτό το ξέρουν πολύ καλά. Εκμεταλλεύονται τις

περιστάσεις στο έπακρο. ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ.

Οι εκπαιδευτικοί αν και θεωρητικά δρουν σε ένα πλαίσιο ως δημόσιοι λειτουργοί, στη

πράξη, στα δύσκολα, είναι εντελώς μόνοι. Ποιος θα σε αποζημιώσει για τα σχισμένα σου

λάστιχα ή το καμένο σου αυτοκίνητο; Για τα τραύματα σου από τις αυτοσχέδιες «βόμβες» με αλουμινόχαρτο και υδροχλωρικό οξύ; Αν σε συκοφαντήσουν; Αν σου ετοιμάσουν κάποια «κατάσταση» εξωθώντας σε, σε μη αποδεκτή κοινωνικά αντίδραση ενώ σε βιντεοσκοπούν, αν στη «στήσουν» με λίγα λόγια; Που θα βρεις το δίκιο σου;

Ιδιαίτερα αν είσαι αναπληρωτής είσαι παντελώς ακάλυπτος. Ποιο εύκολα διώχνεται

αναπληρωτής από τη δουλειά του (και μάλιστα για πάντα) σε περίπτωση που

«στραβοπατήσει» παρά αδέσποτο σκυλί από ταβέρνα. Αυτά όλα είναι παραδείγματα από

αληθινά πρόσφατα περιστατικά σε διάφορα ΕΠΑΛ, και όχι μόνο, της χώρας.

Εκτός αυτών, υπάρχουν κάποιες νομοθεσίες όπως με ενημέρωσαν στη δευτεροβάθμια που

κατά τη γνώμη μου (και πάρα πολλών άλλων) απλά δένουν πιο σφικτά τα χέρια των

εκπαιδευτικών:

1. Έχουν μειωθεί οι μέρες αποβολής που μπορούν να δοθούν σε μέγιστο

2. Όμως, εκτός αυτού, εφαρμόζεται βάση νόμου, το εξής ακατανόητο: Στην αποβολή ο μαθητής έρχεται στο σχολείο αλλά με απουσίες. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο μαθητής δεν

ενδιαφέρεται για τίποτα και απλά διαλύει το σχολείο κάνοντας όλους τους εκπαιδευτικούς

να ασχολούνται μαζί του.

2. Δε μπορεί να διωχθεί μαθητής από το σχολείο παρά μόνον να αλλάξει περιβάλλον.

Αν και αυτό είναι απόλυτα λογικό για το υποχρεωτικό Γυμνάσιο δε έχει κανένα νόημα και

δυσκολεύει απεριόριστα τη λειτουργία του Λυκείου. Το Λύκειο δεν είναι υποχρεωτικό!

Συνεπώς δε μπορώ να καταλάβω γιατί μαθητές που δεν έχουν κανένα πραγματικό

ενδιαφέρον για το σχολείο και έρχονται μόνο για να το δυναμιτίσουν, δε μπορούν, εφόσον

αποδείξουν ότι είναι αμετανόητοι, απλά να διωχθούν.

Στη μαθητική κοινωνία και στις ηλικίες αυτές, λειτουργεί ο «νόμος του ανεγκέφαλου». Όσο

πιο «ανεγκέφαλος» είσαι τόσο περισσότερο σε φοβούνται και άρα σε ακολουθούν. Γίνεσαι

πρότυπο. Παράγεις δηλαδή αντίγραφα σου και καταστρέφεις κι άλλους. Θα πρέπει να

υπάρχουν ειδικές δομές για τέτοιους ανήλικους. Τα ΕΠΑΛ είναι συνήθως σχολεία με

πανάκριβο εξοπλισμό των οποίων το πτυχίο δίνει και άδεια άσκησης επαγγέλματος! Θα

πρέπει κάποτε να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, και να σταματήσουμε τη χυδαία

μετατροπή τους σε «παιδικούς σταθμούς παραβατικών».

Στα ΕΠΑΛ και στο συγκεκριμένο όπως διαπίστωσα υπάρχουν πολλά παιδιά ειδικής

αγωγής, με χαμηλή δηλαδή νοημοσύνη, δυσλεξίες, δυσγραφίες, ΔΕΠΥ κ.α, κάποια εκ των

οποίων έχουν διάγνωση και είχαν παράλληλη στήριξη στο γυμνάσιο ενώ στο ΕΠΑΛ δεν

έχουν ούτε καν τμήμα ένταξης. Αρκετά τέτοια παιδιά έρχονται στο ΕΠΑΛ «για να κάνουν ότι

θέλουν» όπως λένε τα ίδια. Να «απελευθερωθούν» από τα όποια πλαίσια τους περιόριζαν

τα προηγούμενα χρόνια. Μη μπορώντας να διακριθούν με άλλο τρόπο «ανδραγαθούν» δια

της παραβατικής συμπεριφοράς τους, επιβάλλοντας τελικά το δικό τους ανεγκέφαλο νόμο

στη μαθητική κοινότητα ή πέφτουν θύματα του θερμού αγκαλιάσματος επιτήδειων

συμμαθητών τους που τους εντάσσουν στη παρέα - συμμορία.

Όλα αυτά γίνονται εξαιτίας του αντιεπιστημονικού νόμου που δίνει το ελεύθερο στους

γονείς να επιλέγουν οι ίδιοι τη δομή φοίτησης των παιδιών τους αγνοώντας αν θέλουν τις

υποδείξεις των ΚΕΔΑΣΥ δηλαδή των ειδικών για τους οποίους πολύς λόγος γίνεται

τελευταία αλλά επιλεκτικά από ότι φαίνεται. Ο νόμος αυτός δεν είναι παρά μια τραγική

στρέβλωση της έννοιας της συμπερίληψης που τελικά υπονομεύει το εκπαιδευτικό μας

σύστημα.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα όχι και τόσο νέα πλέον πρότυπα σχέσης μεταξύ

εκπαιδευτικών και μαθητών, το πέρασμα δηλαδή από τον εκπαιδευτικό «βίαιο δικτάτορα» στον εκπαιδευτικό «Οσιομάρτυρα - καρπαζοεισπράκτορα» φαλκιδεύουν τον ουσιαστικότερο πυλώνα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αυτόν του ΣΕΒΑΣΜΟΥ. Ο οποίος φυσικά πρέπει να είναι αμοιβαίος.

Διαδραστικοί πίνακες, τάμπλετ, προτζέκτορες, ακόμα και οι ίδιες οι αίθουσες με τις

καρέκλες και τα θρανία τους είναι απλά ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ. Η ουσία είναι ο σεβασμός στον

εκπαιδευτικό, ο σεβασμός στην εκπαιδευτική διαδικασία κάτι που ως κοινωνία έχουμε

απωλέσει.

Στην εποχή μας οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους. Να υπενθυμίσω: Το «ξεχαρβάλωμα»

δεν είναι προοδευτική παιδαγωγική. Η στοιχειώδης οριοθέτηση δεν σημαίνει καταπίεση. Το ψηφιακό σχολείο δεν σημαίνει να έχουμε μαθητές άρρωστους, απόλυτα εξαρτημένους από τα έξυπνα κινητά τους. Η παιδαγωγική μας δεν βασίζεται τελικά σε κανένα πραγματικά παιδαγωγικό ρεύμα, δεν αποτελεί συνέχεια των μεγάλων παιδαγωγών αλλά στρέβλωση αυτών. Στην ουσία αυτό που εφαρμόζουμε είναι μια προσαρμογή του «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» ή μάλλον «ο τουρίστας έχει πάντα δίκιο» μιας και είμαστε καθαρά τουριστική χώρα σε όλα από ότι φαίνεται.

Τα προβλήματα μας δεν είναι τόσο οικονομικά όσο ηθικά. Παλιότερα ο κόσμος ήταν

πάμφτωχος αλλά σέβονταν το σχολείο. Στα νησιά υπάρχουν σχολεία παλάτια φτιαγμένα από μετανάστες που στέλναν χρήματα για να γίνουν σχολεία για τα παιδιά του τόπου τους. Υπήρχε σεβασμός στα «γράμματα».

Ο τρόπος λειτουργίας του εκπαιδευτικού μας συστήματος λειτουργεί όλο και περισσότερο αλλοτριωτικά. Έρχονται παιδιά μεταναστών από χώρες φτωχότερες αλλά με κάποιους κανόνες τουλάχιστον στα σχολεία και μαθαίνουν εδώ το «κάνω ότι θέλω». Ρωτήστε μετανάστες μαθητές πχ από την Αλβανία αν υπάρχουν τόσο έντονα τέτοια φαινόμενα εκεί. Ρωτήστε τους να σας πουν ειλικρινά με ποια λέξη θα περιέγραφαν τα σχολεία μας.

Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται στα «έξυπνα τηλέφωνα» αυτή την ασύμμετρη και ποιοτικά πολύ

αναβαθμισμένη απειλή που διαφοροποιεί την εποχή μας από προηγούμενες. Ουσιαστικά η

διαπαιδαγώγηση ξεφεύγει από τα χέρια των εκπαιδευτικών και της οικογένειας και

μετατοπίζεται σε άγνωστους, μακρινούς και συχνά απόκοσμους «ινφλουένσερς», τράπερ,

ακροδεξιές οργανώσεις, παιδεραστές, ή απλά «τσόκαρα» κάθε είδους. Οι συσκευές αυτές

είναι άκρως εθιστικές ενώ ο τρόπος χρήσης τους με τα διάσπαρτα εικονίδια, ποπ απ,

καμπανάκια και «χρώματάκια» ευθύνονται για ένα είδος επίκτητης διάσπασης προσοχής,

νοητικής στέρησης και καταθλιπτικών επεισοδίων. Όλα αυτά είναι επιστημονικά

τεκμηριωμένα αλλά και εύκολα παρατηρήσιμα. Τα έξυπνα κινητά δεν είναι συσκευές για

ανήλικους. Δε τα χρειάζονται και τους κάνουν πολύ κακό. Τόσο κακό που θα πρέπει να

πιέσουμε ώστε να ψηφιστεί ένας νόμος που να απαγορεύεται η αγορά και χρήση σε κάτω

των 18 ετών.

Σήμερα, οι εκπαιδευτικοί κανόνες μπορούν να λειτουργήσουν στο βαθμό που λειτουργεί το

μαθητικό φιλότιμο. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών έχει. Δεν έχουν όμως όλοι.

Απέναντι σε μαθητές χωρίς φιλότιμο χωρίς στοιχειώδη κοινωνικό πολιτισμό, το υπάρχον

πλαίσιο είναι σχεδόν ανήμπορο. Την αδυναμία αυτή, έχουν ανακαλύψει και

εκμεταλλεύονται συνειδητά οι πλέον παραβατικοί, βασανίζοντας εκπαιδευτικούς,

εμποδίζοντας άλλους μαθητές από τη μαθησιακή διδασκαλία και καταργώντας ουσιαστικά

το σχολείο επιβάλλοντας τη δική τους κυριαρχία.

Οι εκπαιδευτικοί φοβούνται. Λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα την ιδιοσυγκρασία και τις

συνθήκες αλλά φοβούνται. Κι αν αυτός ο φόβος για κάποιους σε αρκετές περιπτώσεις

μπορεί να αποτελεί υπεκφυγή από τα καθήκοντα τους, σε επίσης αρκετές περιπτώσεις

ιδιαίτερα όταν πρόκειται για παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας σε δομές σαν τα ΕΠΑΛ είναι

τελείως βάσιμος.

Έτσι όπως είναι διαρθρωμένο και εκφυλισμένο το εκπαιδευτικό μας σύστημα, οι

εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ είναι ουσιαστικά οι αποδέκτες μιας αθροιστικής διαχρονικής

παραμέλησης. Οι παραβατικοί αυτοί μαθητές, που δεν είναι απαραίτητα από «χαμηλά

οικονομικά κοινωνικά στρώματα», είναι «προϊόντα» παραμέλησης από τις οικογένειες τους

(για διάφορους λόγους με συχνότερο την ανεπάρκεια), αλλά και τους εκπαιδευτικούς των

προηγούμενων ετών, και γενικότερα από το σύστημα εκπαίδευσης μιας και στα σχολεία

κυριαρχεί η λογική «φύγε κακό από πάνω μου και…. πήγαινε στον επόμενο».

Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν παιδιά που με τα βίας κάνουν ανάγνωση συλλαβίζουν χωρίς να

είναι δυσλεκτικά κι όμως φθάνουν σε Λυκειακό επίπεδο. Υπάρχουν μαθητές λυκείου με

γνώσεις και δεξιότητες 3ης δημοτικού.

Πως οι μαθητές αυτοί πέρασαν από το δημοτικό στο Γυμνάσιο και από το Γυμνάσιο στο

ΕΠΑΛ αλλά και στο γενικό Λύκειο;

Και τι μπορεί να κάνει σε μια τάξη Λυκείου, ένας μαθητής που έχει χάσει το «εκπαιδευτικότραίνο» από το Δημοτικό ή το Γυμνάσιο; Τι επιλογές για κοινωνική καταξίωση στο μαθητικό περιβάλλον έχουν πέρα από το να επιβάλλουν το δικό τους πρότυπο και τους δικούς τους κανόνες όταν μάλιστα βρίσκονται και υπό την επήρεια της εφηβείας.

Στα Ελληνικά σχολεία είναι πρακτικά πάρα πολύ δύσκολο να μείνεις στην ίδια τάξη. Τριάρια

στις εξετάσεις γίνονται δεκατριάρια στον έλεγχο. Απουσίες σβήνονται, σοβαρά γνωστικά

και μαθησιακά ελλείμματα παραβλέπονται. Το να χάσεις χρονιά θεωρείται τιμωρία, κάτι

ίσως ακόμα και αντιπαιδαγωγικό. Τιμωρία όμως είναι να έχεις περάσεις άδικα σε μια τάξη

και να μη καταλαβαίνεις τίποτα. Τιμωρία για τους υπόλοιπους μαθητές με τους οποίους

τελικά κανείς δεν ασχολείται, είναι να μην έχεις κανένα ενδιαφέρον και να «μπαχαλεύεις»

τη τάξη βραχυκυκλώνοντας τη μαθησιακή διαδικασία. Τα Ελληνικά σχολεία έχουν

εκφυλιστεί εν πολλοίς σε μια καθαρά διεκπεραιωτική διαδικασία. Η τακτική αυτή καταργεί

ουσιαστικά το δημόσιο σχολείο καθιστώντας το «παιδική χαρά» αλλά όχι με τον τρόπο που

η Μοντεσσόρι εννοούσε και φυσικά τροφοδοτεί την παραπαιδεία.

Όσον αφορά τα Λύκεια, τα οποία ξανά-επισημαίνω δεν είναι υποχρεωτικά, αν κάπου θα

έπρεπε να εφαρμοστεί η τακτική της τράπεζας θεμάτων αυτή είναι στη Γ΄ Γυμνασίου, στο

πέρασμα δηλαδή από το Γυμνάσιο στο Λύκειο. Θα πρέπει κάποτε τουλάχιστον όσον αφορά

το γνωστικό, να προσδιοριστεί συγκεκριμένα το ελάχιστο επίπεδο που θέλουμε ως πολιτεία

να έχει ένας απόφοιτος που ολοκληρώνει την υποχρεωτική εκπαίδευση, δηλαδή το

Γυμνάσιο, και αυτό να εξετάζεται σε πανελλαδικό επίπεδο με τράπεζα θεμάτων. Αν οι

αποτυχίες είναι πολλές θα πρέπει να επανάπροσεγγισθεί η όλη μαθησιακή διαδικασία, το

μαθησιακό πρότυπο ή/και να αλλάξουν οι στόχοι. Εάν και εφόσον πιάνουν τους ελάχιστα

αποδεκτούς στόχους θα πρέπει να μπορούν εφόσον το επιθυμούν να εισέλθουν στο Λύκειο

είτε γενικό είτε επαγγελματικό.

Αυτά λένε κάποιοι είναι ζητήματα αξιολόγησης και όντως είναι. Ο καθορισμός των στόχων

είναι η αφετηρία της αξιολόγησης.

Είναι αλήθεια πως το 1ο ΕΠΑΛ ........... έχει αξιολογηθεί με άριστα όπως άκουσα από

συναδέλφους; Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο εύκολα όλα αυτά μετατρέπονται σε κενό

γράμμα και η πολυδιαφημιζόμενη «αξιολόγηση» φαίνεται πως έχει ήδη μετατραπεί, κατά

τη γνώμη μου, σε έναν ακόμα γραφειοκρατικό τρόπο αποφυγής της ουσίας.

Κατόπιν τούτων για το εν λόγω σχολείο αιτούμαι συγκεκριμένα τα εξής:

1. Τη δημιουργία μιας παιδαγωγικής επιτροπής που, παρουσία εισαγγελέα, να ελέγξει

δειγματοληπτικά, το γνωστικό επίπεδο των μαθητών του ΕΠΑΛ στα εξής στοιχειώδη:

Ανάγνωση και κατανόηση απλού κειμένου με γραπτές δομημένες απαντήσεις σε

συγκεκριμένες ερωτήσεις. Απλές πράξεις (προσθαφαιρέσεις, πολλαπλασιασμό) με

τριψήφιους αριθμούς, και πρόσθεση - πολλαπλασιασμό κλασμάτων αλλά χωρίς τη χρήση 9

κινητού τηλεφώνου. Όχι διαιρέσεις. Όχι ερωτήσεις φυσικής, χημείας, ιστορίας, βιολογίας

και γεωγραφίας. Απλώς αυτά. Ας μπουν στο ΄Β πληροφορικής (όχι ότι τα άλλα είναι πολύ

καλύτερα) να καταγράψουν ποσοστά επιτυχίας.

2. Αιτούμαι, παρουσία εισαγγελέα, να διερευνηθεί η σχολική σταδιοδρομία των

μαθητών αυτών, θα πιάσω πάλι το Β πληροφορικής μιας και εκεί είναι συσσωρευμένοι οι

«χειρότεροι». Πως έφθασαν ως τη ΄Β Λυκείου; Να ανοιχτούν οι φάκελοι με τα

διαγωνίσματα και τις εξετάσεις τους από το Γυμνάσιο για να μη πω από το δημοτικό. Να

δούμε πόσος φόβος και πόση παραίτηση από πλευράς εκπαιδευτικών κρύβεται τελικά σε

αυτή τη πορεία.

3. Αιτούμαι, παρουσία εισαγγελέα, να γίνει καταγραφή των μαθητών ΑΜΕΑ που

φοιτούν σε αυτό το σχολείο και δεν έχουν ούτε παράλληλη στήριξη, ούτε τμήμα ένταξης ή

κατάλληλες υποδομές ακόμα και αν είχαν διάγνωση και τους παρέχονταν αυτά στο

Γυμνάσιο ή/και το Δημοτικό. Να σταλούν για εξετάσεις στα ΚΕΔΑΣΥ κι άλλοι μαθητές διότι

εκεί υπάρχουν συσσωρευμένα προβλήματα ΔΕΠΥ, δυσλεξίας, δυσγραφίας, χαμηλής

νοημοσύνης, τα οποία μπορεί να οφείλονται και στο γενικότερο κοινωνικό περιβάλλον τους

και να μην έχουν όλα δηλαδή κάποιο ξεκάθαρο γενετικό υπόβαθρο.

Για να είναι πιο ολοκληρωμένη η εικόνα θα πρέπει να αξιολογηθούν και κάποια ποιοτικά

χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν τη συμπεριφορά των μαθητών μετά από περισσότερα

από 10 χρόνια αδιάλειπτης εκπαίδευσης. Ας γίνει καταμέτρηση λοιπόν του αριθμού των

αποτσίγαρων που βρίσκονται στο προαύλιο χώρο, των σκουπιδιών γενικότερα, των φθορών

και καταστροφών στις υλικοτεχνικές υποδομές, ας ρωτήσει κάποιος τη καθαρίστρια,

πιστεύω πως μια αξιολόγηση για να είναι σοβαρή πρέπει απαραιτήτως να ξεκινάει από την

καθαρίστρια, ας αξιολογηθεί η κατανάλωση σε τροφές και ποτά εντός σχολείου, ο μέσος

όρος κόστους των έξυπνων τηλεφώνων που κουβαλάνε μαζί τους. Ας ερωτηθούν τέλος οι

εκπαιδευτικοί για τη ποιότητα της επικοινωνίας μεταξύ των μαθητών.

Για τους λόγους που αναγράφω και αρκετούς άλλους, ο συγκεκριμένος χώρος, το ΕΠΑΛ

.............., βρίσκεται σε μια κατάσταση που μόνο κατ’ επίφαση μπορεί να καλείται

σχολείο και αποτελεί εν δυνάμει σοβαρό κίνδυνο για τη τοπική κοινωνία. Η κοινωνία το

γνωρίζει . Ήδη από όσο έχω πληροφορηθεί οι εγγραφές μαθητών στο ΕΠΑΛ μειώνονται.

Συμμορίες μαθητών από τα ΕΠΑΛ κατόπιν πρόσκλησης από άλλα σχολεία τιμωρούν

εκπαιδευτικούς προκαλώντας φθορές στα αυτοκίνητα τους. Στη μαθητική κοινωνία είναι

μαγκιά να έχεις άκρες στο ΕΠΑΛ. Γίνεται διάχυση των «ιδανικών» και των μεθόδων του

ΕΠΑΛ και σε άλλα σχολεία.

Χρειάζεται σοβαρή παρέμβαση εισαγγελέα, κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων στην εν

λόγω δομή και τις οικογένειες κάποιων μαθητών. Υποστήριξη νομική και ψυχολογική στους

εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στη «1η γραμμή». Να διαγνωσθούν τα άτομα ΑΜΕΑ. Η

διεύθυνση εκπαίδευσης, οι συνδικαλιστές, οι σύμβουλοι, το Υπουργείο και η τοπική

κοινωνία πρέπει να σκύψουν με υπευθυνότητα σε αυτό το σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.

«Αυγά πρέπει να σπάσουν».

Για μένα η παραίτηση είναι μία καταστροφή, τόσο από πλευράς σταδιοδρομίας όσο και οικονομικά. Για δύο χρόνια τιμωρούμαι μένοντας εκτός σχολείων. Ο αναπληρωτής που παραιτείται δεν δικαιούται ούτε επίδομα ανεργίας. Μένω για δύο χρόνια εκτός

μοριοδότησης. Το σημαντικότερο είναι ότι απομακρύνομαι από ένα λειτούργημα που αγαπώ.

Η παραμονή μου όμως, στις παρούσες συνθήκες, θα σήμαινε ηθική καταστροφή,

κάτι απείρως σημαντικότερο μιας και θα είχε επιπτώσεις και στην υγεία μου.

Προερχόμενος από δύο πολύ δημιουργικές χρονιές τόσο στο 1ο ΕΕΕΕΚ Θέρμης όσο και στο

1ο Γυμνάσιο Κισάμου, όπου πράγματι αισθανόμουν πως εκτελώ λειτούργημα, μου είναι

αδύνατο να προσαρμοστώ σε μια επιβεβλημένη από εκτός ορίων παραβατικούς μαθητές,

απάθεια. Παραιτούμαι λοιπόν λόγω ανωτέρας βίας, και είναι πραγματικά και «ανωτέρα»

και ξεκάθαρα βία. Παραιτούμαι εν τέλη διότι έκρινα τον εαυτό μου ανήμπορο να

ανταπεξέλθει σε τέτοιου είδους καταστάσεις και υφίσταμαι τις συνέπειες της πράξης μου

αυτής. Όσοι όμως δεν παραιτούνται, και δεν εννοώ απλά τους συναδέλφους στο σχολείο,

σημαίνει πως θεωρούν τον εαυτό τους ικανό να αντιμετωπίσει με επιτυχία τη παγιωμένη

αυτή αρνητική κατάσταση.

Η παρούσα μακροσκελής καταγγελία – «πόνημα» δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε ένα παιχνίδι

επίρριψης ευθυνών εκατέρωθεν (υπουργείο, διευθύνσεις εκπαίδευσης, ΕΛΜΕ, σύλλογος

εκπαιδευτικών ΕΠΑΛ κλπ). Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για την κατάντια των σχολείων

μας. Το περιεχόμενο της παρούσης αποσκοπεί στο να λειτουργήσει ως εκκινητής για την

αποτελεσματική συνεργασία των ανωτέρω φορέων απέναντι στη κατεπείγουσα αρνητική

κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Ελπίζω να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να επιφέρει άμεση

οργανωμένη δράση.

...................Θεόδωρος

Πηγή: newsbomb.gr