Ο Τύπος ασχολείται με το διαζύγιο του Παναθηναϊκού με τον Βιτόρια, την πρεμιέρα του Ολυμπιακού στο Champions League και τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν στο ελληνικό μπάσκετ.
Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΙΓΚΙΡΗΣ - LIVE SPORT
Ο Βιτόρια έπρεπε να φύγει το καλοκαίρι από τη στιγμή που υπήρχαν ενδοιασμοί για την παραμονή του στην ομάδα, όπως έλεγαν όλα τα ρεπορτάζ. Το ότι έμεινε αποδείχθηκε στρατηγικό λάθος, παρά την πρόκριση στο Europa. Το τριφύλλι έπρεπε να κοιτάξει αλλού. Τα ίδια ισχύουν όμως και για τον Πορτογάλο, αν όσα αποκάλυψε το περιβάλλον του στους συμπατριωτες του δημοσιογράφους ισχύουν για τα συνεχή αδειάσματα του από το τέλος του προηγούμενου πρωταθλήματος μέχρι τώρα. Είπε όχι για την πώληση Ιωαννίδη, Βαγιαννίδη, Μαξίμοβιτς, έφυγαν και οι τρεις. Ο Ντέσερς ήταν χαμηλά στις επιλογές του για φορ, ενώ η πρώτη του Ταρεμί κατέληξε στον Ολυμπιακό και αρκετές μεταγραφές δεν είχαν την δική του έγκριση. Τότε γιατί έμεινε; Αν δεν έγιναν αυτά που ήθελε, παίρνεις το καπελάκι σου και αντίο. Απλά πράγματα και δεν μπορεί κανείς να του προσάψει τίποτα.
Όμως τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο Πορτογάλος έδειχναν βολεμένοι με αυτή την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί, του στυλ πάμε και όπου βγει. Το όπου βγει δεν μπορούσε δεδομένα να είναι μακριά, αφού η... στραβοτιμονιά ήταν φυσιολογικά θέμα χρόνου από την στιγμή που δεν υπήρχε στήριξη στο 100%. Φάνηκε στα δύο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό και την Κηφισιά, δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα, είναι και η εικόνα. Έλειπαν η σύνδεση παικτών προπονητή, η φλόγα, το πάθος έλειπε και η ουσία και έδεσε το γλυκό. Κάτι αναμενόμενο αν σύλλογος και προπονητής δείχνουν να συνεργάζονται με το ζόρι. Γίνεται αντιληπτό και πάρα πολύ εύκολα απ' όλους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ - SPORTDAY
Η ολοκλήρωση της πρόσφατης μεγάλης επιτυχίας της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ αποτελεί αναμφισβήτητα μία στιγμή υπερηφάνειας για ολόκληρη τη χώρα. Το μετάλλιο που κατέκτησε η ομάδα σε μία απαιτητική διοργάνωση επιβεβαιώνει την ιστορική παράδοση της Ελλάδος στο άθλημα και ξυπνά ελπίδες για συνέχιση των επιτυχιών στο μέλλον. Ωστόσο, πέρα απ' τους πανηγυρισμούς, ήρθε η ώρα για ψύχραιμη κι ειλικρινή αποτίμηση της κατάστασης, για να χαραχτεί το πλαίσιο της επόμενης μέρας. Η στιγμή αυτή απαιτεί να εστιάσουμε όχι μόνο στην παρούσα επιτυχία, αλλά και στα θεμέλια που τη στηρίζουν ή που ενδεχομένως απειλούν να αποδυναμώσουν την προοπτική του ελληνικού μπάσκετ, καθώς και στον κρίσιμο ρόλο που έχει η ελληνική ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ).
Eπίσης, αποτελεί ένα φως ελπίδας για την ελληνική κοινωνία και τον αθλητικό κόσμο, που συχνά πλήττονται απ' την οικονομική κρίση, την έλλειψη υποδομών και την αβεβαιότητα. Παρ' όλα αυτά, το μετάλλιο αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει σε εφησυχασμό ή υπεραισιοδοξία. Αντίθετα, πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων και την ενίσχυση των δομών, που θα εξασφαλίσουν ότι οι επιτυχίες δεν θα είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά κανόνας. Η ΕΟΚ βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με ζητήματα που αφορούν τον πυρήνα της ανάπτυξης του αθλήματος σε όλες τις ηλικιακές κι επιπέδου κατηγορίες. Η επιτυχία της ανδρικής Εθνικής ομάδας, όσο σημαντική κι αν είναι δεν καλύπτει τις σοβαρές αδυναμίες στις υποδομές, στην αναζήτηση ταλέντων και στην εκπαίδευση των προπονητών. Ένα απ' τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ελληνικό μπάσκετ είναι η έλλειψη επαρκών και σύγχρονων αθλητικών εγκαταστάσεων. Στις μεγάλες πόλεις, όπως η Αθήνα κι η Θεσσαλονίκη, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, τα γήπεδα είναι είτε παλιά είτε ανεπαρκή για να καλύψουν τις ανάγκες των νεαρών αθλητών και αθλητικών σωματείων.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ
Για τον Ολυμπιακό η επιστροφή στο Τσάμπιονς Λιγκ αποτελεί από μόνη της μια γιορτή και κάτι που καλείται πάνω απ' όλα να απολαύσει η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Μόνο που η απόλαυση συνίσταται για παιχνίδια όπως αυτά που ακολουθούν το αποψινό, δηλαδή με την Άρσεναλ στο Λονδίνο και την Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νόου». Σε έδρες και κόντρα σε αντιπάλους του κορυφαίου επιπέδου, εκεί όπου φιλοδοξεί να φτάσει ο Ολυμπιακός στα επόμενα χρόνια, έχοντας ως δυνατή βάση την κατάκτηση του Κόνφερενς Λιγκ και τη στρατηγική που ακολουθεί σε όλους τους τομείς. Στο θέμα προπονητή, στις μεταγραφές, στο αναπτυξιακό κομμάτι, στα σχέδια για μεγαλύτερο γήπεδο και ακόμη πιο «καυτή» έδρα.
Υπάρχουν και ματς σαν το σημερινό της πρεμιέρας, στα οποία η απόλαυση πρέπει υποχρεωτικά να συνδυαστεί με αποτέλεσμα. Με νίκη. Διότι για τον Ολυμπιακό είναι σαφής και εφικτός στόχος να μπει στην 24άδα που θα συνεχίσει στα πλέι οφ μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των οκτώ αγωνιστικών στη Λιγκ Στέιτζ. Θα είναι ένα ματς στο οποίο ο Μεντιλίμπαρ, ανεξαρτήτως προσώπων που θα επιλέξει για το αρχικό σχήμα ή θα φέρει από τον πάγκο, θέλει να δει την ομάδα του να παίζει όπως την έχει μάθει. Με οργανωμένο ποδόσφαιρο, πολύ πιεστική για την αντίπαλη άμυνα, συμπαγή σε όλες τις γραμμές και προσεκτική στα μετόπισθεν.
ΠΑΝΟΣ ΛΟΥΠΟΣ – ΩΡΑ
Φτάσαμε κιόλας στο επόμενο παιχνίδι, που είναι σήμερα με το Αιγάλεω. Για έναν θεσμό, το Κύπελλο, που προσωπικά με πληγώνει, γιατί θεωρώ ότι η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε κατακτήσει περισσότερα την τελευταία δεκαετία, αν είχε σταθεί με μεγαλύτερη προσοχή και σοβαρότητα στο ύψος των περιστάσεων. Για κούπες μιλάμε και πάντα πρέπει στην ΑΕΚ να έχουμε τη νοοτροπία ότι δεν μας περισσεύουν και ότι τις θέλουμε λυσσασμένα.
Το φορμάτ φέτος στο Κύπελλο αλλάζει, και στη φάση του ομίλου που βρίσκεται η ΑΕΚ, σημασία δεν έχει μόνο το να νικάς, αλλά ακόμα και τα γκολ που βάζεις. Προφανώς σε κάθε ματς, το μείζον είναι η νίκη, αλλά δίχως καμία διάθεση υποτίμησης του αντιπάλου, η ΑΕΚ πρέπει να έχει στο μυαλό της, όταν θα… καθαρίζει το ματς, ότι καλό θα ήταν να κυνηγάει και το παραπάνω γκολ μέχρι τέλους. Θα έχει ενδιαφέρον το ματς σήμερα, εκτός από το προφανές που είναι να δούμε την αήττητη ΑΕΚ του Νίκολιτς να νικάει έναν ακόμα αντίπαλο, και για τις επιλογές του Σέρβου κόουτς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Οι Πράσινοι εξακολουθούν να αναζητούν τον διάδοχο του κόουτς Ρουί Βιτόρια, γεγονός που μαρτυρά πως δεν υπήρχε διάθεση αντικατάστασής του μέχρι την περασμένη Κυριακή: η απόλυση είχε να κάνει με τα νεύρα που δημιουργήθηκαν μετά την ήττα από την Κηφισιά – δεν είναι παράξενο καθώς κάπως έτσι συμβαίνει συνήθως. Υπήρξε προχθές μια εντύπωση ότι ο Πορτογάλος παραιτήθηκε – ίσως γιατί στις πορτογαλικές εφημερίδες κυκλοφόρησαν πολλά που προέρχονται από τη μεριά του. Οι προπονητές που απολύονται δεν κάνουν διαρροές μέχρι να εισπράξουν την προβλεπόμενη αποζημίωση αλλά προφανώς ο Βιτόρια δεν άντεχε να μην πει τον πόνο του. Το ότι δεν πήγε στο προπονητικό κέντρο να χαιρετήσει τους παίκτες του δείχνει και την οργή του. Η χθεσινή του ανάρτηση μοιάζει μάλλον ένα τυπικότατο αντίο. «Φεύγω με την καθαρή συνείδηση ότι έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου για αυτόν τον σπουδαίο σύλλογο σε κάθε στιγμή, ειδικά στις πιο δύσκολες. Είμαι ευγνώμων για την εμπιστοσύνη όλων των παικτών και όλων όσων, πολλοί από αυτούς με διακριτικό τρόπο, συνεργάστηκαν μαζί μου κάθε μέρα για να πετύχουμε τους στόχους μας. Πάνω απ’ όλα, ευχαριστώ τους φανταστικούς οπαδούς» κ.λπ. κ.λπ. Όπως θα έλεγε κι ο σοφός Μάνος «Μίστερ» Μαυροκουκουλάκης θα μπορούσε απλά να γράψει «σε αγάπησα πολύ, αλλά χτύπησέ με, πόνεσέ με, κάνε με να κλάψω».
Ενώ η ερώτηση όλων είναι ποιος θα αντικαταστήσει τον Βιτόρια, ο ΠΑΟ, δηλαδή ο τεχνικός του διευθυντής Γιάννης Παπαδημητρίου, συζήτησε χθες με τον Χρήστο Κόντη για να αναλάβει προσωρινά την ομάδα. Ο Κόντης ήταν βοηθός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και με αυτόν στον πάγκο ο ΠΑΟ κατέκτησε πρόπερσι το Κύπελλο Ελλάδος. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τον άφησαν να φύγει. Η ομάδα αλλάζει πλέον τόσο συχνά προπονητές που ένας αναπληρωματικός προπονητής είναι σχεδόν απαραίτητος…
sdna.gr
