ΟΕΦΚΑ αρνούνταν για χρόνια χορήγηση σύνταξης σε γονέα τέκνου με αναπηρία άνω των 67%. Την λύση έδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Πάτρας.
Μάταια προσπαθούσε επί τρία ολόκληρα χρόνια ο ιδιοκτήτης εστιατορίου από την Πάτρα να εξηγήσει στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ πως δικαιούται να συνταξιοδοτηθεί, ως πατέρας τέκνου με αναπηρία άνω των 67%. Η ανάγκη να φροντίζει την κόρη του η οποία πάσχει από την μυϊκή δυστροφία, τον έκανε άλλωστε να κλείσει το εστιατόριο που διατηρούσε από το 1980 έτσι ώστε να είναι κοντά της. Ήταν εξάλλου το μοναδικό πρόσωπο από την οικογένεια που μπορούσε να αναλάβει τη φροντίδα της, καθώς και η πρώην σύζυγός του είχε αναπηρία 80%, πάσχοντας και εκείνη από τη γέννηση της με μυϊκή δυστροφία.
Χωρίς αποτέλεσμα η αίτηση συνταξιοδότησης αλλά και η ένσταση στον ΕΦΚΑ
Στα 55 χρόνια του, και αφού είχε συμπληρώσει 25 έτη και 15 ημέρες ως χρόνο ασφάλισης, συνυπολογίζοντας 11 μήνες και 15 ημέρες ασφάλισης στο Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. καθώς και 2 έτη στρατιωτικής υπηρεσίας, ξεκίνησαν οι διαδρομές του στον ΕΦΚΑ. Η πρώτη αίτηση του η οποία κατατέθηκε το 2018, απορρίφθηκε, με την αιτιολογία πως « κατά το χρόνο άσκησης της αίτησης δεν είχε συμπληρωθεί πενταετία από το αμετάκλητο της δικαστικής απόφασης, με την οποία εκείνος είχε οριστεί δικαστικός συμπαραστάτης της κόρης του».
Ο πατέρας επέμεινε, καταθέτοντας ένσταση στην οποία χαρακτήριζε εσφαλμένη την απόρριψη της αίτησής του καθώς, όπως ανέφερε, «η συμπλήρωση πενταετίας χρόνου δικαστικής συμπαράστασης απαιτείται για την άσκηση του σχετικού δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης γήρατος από τον αδελφό του αναπήρου και όχι από τον γονέα αυτού».
Παρά την προσπάθεια μάλιστα του πατέρα να οριστεί δικαστικός συμπαραστάτης της κόρης του, δεν είχε υπάρξει αμετάκλητη δικαστική απόφαση για αυτό, καθώς, το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών έκρινε πως «τα προβλήματα υγεία της δεν δικαιολογούσαν τη δικαστική συμπαράσταση». Το αποτέλεσμα ήταν να απορριφθεί και η ένστασή του στον ΕΦΚΑ .
Επιβεβλημένη από το Σύνταγμα η φροντίδα ατόμων με αναπηρία
Τη λύση τελικά έδωσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο της Πάτρας το οποίο, με την υπ’ αρ. Α201/2025, εναρμονίστηκε πλήρως όχι μόνο με το γράμμα αλλά και το πνεύμα του νόμου, λαμβάνοντας υπόψη, όπως αναφέρει, «τη συνταγματική επιταγή για την προστασία της οικογένειας και την παροχή κοινωνικής μέριμνας στην ευπαθή ομάδα των ανάπηρων ατόμων, δοθέντος ότι η επιβεβλημένη φροντίδα ατόμων με αναπηρία επιτυγχάνεται στην Ελλάδα, κυρίως, μέσω του οικογενειακού περιβάλλοντος».
Πλήρης συνταξιοδότηση και μάλιστα αναδρομικά
Το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης της απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) της Διεύθυνσης Α΄ Αχαΐας του ΕΦΚΑ και αναγνώρισε το δικαίωμα πλήρους σύνταξης γήρατος στον προσφεύγοντα. ως πατέρα ανάπηρου τέκνου, κατ’ άρθρο 37 του ν. 3996/2011 και μάλιστα από την ημερομηνία υποβολής της αίτησής του (20.12.2018).
Το σκεπτικό
Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Επειδή, σύμφωνα με τις διατάξεις που παρατέθηκαν, όπως ερμηνεύθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, προϋπόθεση ώστε ο γονέας ανάπηρου τέκνου, με ποσοστό αναπηρίας 67 % και άνω, να λάβει, έχοντας συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας του με 25 έτη πραγματικής ασφάλισης και ανεξαρτήτως χρόνου υπαγωγής στην ασφάλιση, πλήρη σύνταξη γήρατος επ’ αόριστον, προκειμένου να παράσχει επιμελώς συνεχή συμπαράσταση και φροντίδα στο ανάπηρο τέκνο του, είναι, στην περίπτωση που ο γάμος των γονέων έχει λυθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, να έχει επιφορτιστεί εξ ολοκλήρου με τη φροντίδα του ανάπηρου τέκνου, να συμβιώνει με το ανάπηρο τέκνο και να αποτελεί εν τοις πράγμασι τον μοναδικό κηδεμόνα του, όπως συμβαίνει στην περίπτωση που αποδεικνύεται προσηκόντως ότι ο έτερος γονέας, κατά τον κρίσιμο χρόνο άσκησης του επίμαχου συνταξιοδοτικού δικαιώματος, εμφανίζει ποσοστό αναπηρίας 80 % , και ως εκ τούτου δεν δύναται να παράσχει την προσδοκώμενη από έναν μη εργαζόμενο γονέα, ενεργή και όχι τυπική φροντίδα προς το ανάπηρο τέκνο του, δηλαδή, ειδικά στην περίπτωση που η αναπηρία, ως πραγματική και νομική κατάσταση, συντρέχει τόσο στο πρόσωπο του τέκνου όσο και στο πρόσωπο του γονέα του…
Ενόψει αυτών, το Δικαστήριο κρίνει ότι μη νομίμως απορρίφθηκε η εν λόγω αίτηση του προσφεύγοντος με την υπ’ αριθ. .......... /14.12.2021 απόφαση του Διευθυντή Τοπικής Διεύθυνσης Α΄ Αχαΐας του καθού, με την αιτιολογία ότι κατά τον χρόνο άσκησης της αίτησης δεν είχε συμπληρωθεί πενταετία από το αμετάκλητο της δικαστικής απόφασης περί ορισμού του ως δικαστικού συμπαραστάτη της κόρης του, .......... .......... , αφού δεν απαιτούταν από τον νόμο ως προϋπόθεση για την χορήγηση σύνταξης στον γονέα ανάπηρου τέκνου ο ορισμός αυτού ως δικαστικού συμπαραστάτη στο ανάπηρο τέκνο, κατά την περίπτωση που το τέκνο δεν είχε ήδη τεθεί σε δικαστική συμπαράσταση, παρά μόνο η αποκλειστική εν τοις πράγμασι ανάληψη της φροντίδας του ανάπηρου τέκνου από τον αιτούντα την σύνταξη γονέα.
Ως εκ τούτου, η Τ.Δ.Ε. της Τοπικής Διεύθυνσης Α΄ Αχαΐας του καθού Φορέα που απέρριψε την ένσταση του προσφεύγοντος, κρίνοντας τα αντίθετα, έσφαλε και η προσβαλλόμενη απόφαση αυτής πρέπει να ακυρωθεί, κατ’ αποδοχή της κρινόμενης προσφυγής»
Δημοσίευση σχολίου